|
Afgelopen week er een rustige week van gemaakt. Met vrouwtje en kids naar de kust, en daar een viertal dagen rondgehangen. Maandag en dinsdag was het daar flink aan het stormen, keiharde koude noordoostenwind. Dinsdag een duurloop gedaan, met daarin volle bak beuken tegen de wind in. Weinig toeristen te zien buiten, maandag en dinsdag. Vanaf woensdag woei de wind iétske minder hard, dus hebben we ook buiten wat meer kunnen genieten. De jongens hebben zich uiteraard geamuseerd, Heidi heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om terug de eerste loopstapjes te zetten, dat gebeurde dan nog dinsdagmorgen in volle storm, kwestie om een uitdaging te hebben :wink:. Donderdag nog een stevige fartlek tussen de golfbrekers door en in de duinen, maar voor de rest was het een zeer rustige week op loopgebied. Op culinair vlak daarentegen... neen neen toch niet, we hebben onze manieren een beetje gehouden...
De rechterkuit was sinds Blegny aan het opspelen. Alle, ik dacht toch dat het de kuit was, maar het blijkt nu toch ietske lager te zitten, ter hoogte van de enkel. Oorzaak is waarschijnlijk een loper met enorme x-benen die tijdens de wedstrijd een zeer raar manoeuvre deed waardoor ik ook, in volle inspanning, op een rare manier moest reageren om hem niet overhoop te lopen. Nu, het is geen groot ongemak, meer zoiets op de achtergrond. Toch oppassen, en zorgen dat ik morgen in Weert goed geleidelijk raak opgewarmd. De benen voelden daarstraks bij het loslopen alleszins goed, ik hoop op een tijd rond 1u20', de basis is goed maar de snelheid is nog lang niet wat het ooit is geweest :cry:.
Verslag
Om het in wielertermen te zeggen (wat schudde Philippe Gilbert vandaag trouwens uit zijn kuiten :-D): ik ben maar tweemaal volledig maar dan ook volledig "plat" gevallen. Vorig jaar tijdens mijn eerste (en misschien laatste) marathon, en vandaag... En ik weet verdomme niet hoe het komt.
Kwam het door de plotse warmte? Ik was nochtans op voorhand goed gehydrateerd, heb onderweg bij elke drankpost drank aangenomen. Maar feit is dat we vandaag enorm hebben gezweet. Het was weer allemaal te plots.
Kwam het door "te veel willen"? Ik zat in een leuk groepje van vijf met o.m. vroegere jeugdtopper Steven Opsteijn. Steven was voortdurend iedereen aan het oppeppen en aan het vragen om een deel van het werk te doen. Heb me laten verleiden om misschien iets te veel te willen doen, en te lang aan te klampen. Tot km 7 ging alles voorspoedig, we hadden afgesproken te mikken op 1u20', en de km.-tijden, tussen 3'45" en 3'50", lieten het beste verhopen. Na km 7 ging het ietske minder, maar ik kon in de groep blijven en tot km 14 mijn deel van het werk blijven doen. Toen ging meer en meer het licht uit. De laatste km's waren onmenselijk, zelfs een tempo van 4'20" kon ik niet blijven aanhouden, de laatste km was ik bijna aan het wandelen :oops:. Nog slechts één keer meegemaakt, inderdaad, vorig jaar tijdens de marathon.
Kwam het door het parcours? Nu, volledig vlak was het niet, er waren wat langere stukken vals plat in, maar dat viel best mee. De wind langs het kanaal was af en toe ook een beetje ambetant, maar niets in vergelijking tot de vorige wedstrijden. De wedstrijd was wél 300m te lang, en dan moest den deze 2 km voor het einde nog verkeerd lopen... terwijl vele mensen me de juiste weg aan het wijzen waren, en een heleboel toeschouwers begonnen te schreeuwen toen ik verkeerd liep... tja, je bent gek of je bent het niet, maar ik was toen eigenlijk zo goed als van de wereld.
Kwam het dan door een gebrek aan voorbereiding? Gedeeltelijk wel, denk ik. Tot wedstrijden van een uur ben ik redelijk voorbereid, een halve marathon is momenteel iets te lang. Jammer maar helaas.
Kwam het door te weinig rust? Net een vakantieweek achter de rug, maar aan de kust heb ik niet goed geslapen door de verschrikkelijke bedden. Thuis wel twee goede nachten gehad, maar voelde me vandaag toch niet echt fris. Vrijdagavond thuis ook nog enkele zware taakjes verricht, omdat ze vanaf morgen thuis bouwwerken aanvatten. Heb vandaag ook totaal niet soepel gelopen, het was zwoegen vanaf het begin.
Resultaat is een frustrerende tijd van 1u24'20". Okay, het was 300m verder, maar zonder totale inzinking had een tijd van 1u20" er misschien toch ingezeten. Dit is balen, maar daar is maar een goede remedie tegen: terugkeren naar de kortere wedstrijdjes, om te beginnen zondagmorgen in Voorshoven waar ik de korte, 5,5 km, ga doen. Kwestie om nog eens wat snelheid (zeer relatief als ik vandaag bv. Rudi Smeets bezig zie op de 10 km) op te doen (op training is het nu tijd voor een mooie brok souplesse/snelheid), en terug wat zelfvertrouwen te krijgen :roll:.
|
