Een warme avond, buiten lezen bij het licht, de hele sfeer ademt rust. Plotseling een laag gezoem, "geronk" zeggen wij, zonder dat we snurken bedoelen, als een geritsel, een droog gefladder. Op de tafel ploft een groot insect neer. Consternatie. Wat een beest. Lijkt op een vliegend hert, is het toch niet, niet zo bruin... Fototoestel en insectengids komen te voorschijn. Een "hanneton foulon" vrij vertaald als een "gek meikevertje". Gek op het licht.