We hebben een tuindier. Een ekster met een gewonde vleugel. Ze hupt parmantig rond in de tuin, pikt op wat ze eetbaar vindt, neemt de benen zodra iets haar te bedreigend over komt. Wil ik de was ophangen (jaja, die droogt nog steeds buiten!) dan verdwijnt ze ijlings achter de hoek van het huis. Komt een andere vogel te dichtbij dan wipt ze tussen de spijlen van het hek en verstopt zich achter een laag muurtje. Voorlopig redt ze zich uitstekend. Afwachten wat de toekomst brengt.
