4 december is het feest van Sainte Barbe. De combinatie "december-baard" leidt al snel (voor een Vlaming althans) naar "sinterklaas". En al zijn er geen kindjes meer in dit huis, we zorgen er voor dat de schoorsteen gevrijwaard is van enig mogelijk obstakel. Merci Jean-Louis! En wie weet... merci sinterklaas...
Hier, in het land van de kerstman, denkt men bij 4 december aan graan zaaien. In mooie schaaltjes wordt graan van de vorige oogst te kiemen gezet. Tegen Kerst groeit er een soort van fris groen gewas waarvan de topjes worden afgesneden, die legt men in de kribbe, bij wijze van matras voor 't kerstkind. Op kerstdag zelf dienen de schalen als versiering op tafel en op tweede kerstdag worden ze bij de kerststal gezet. Om de illusie van groene velden op te wekken. Na 6 januari, feest van driekoningen, wordt het graan uitgeplant, op elke hoek van het veld een pootje... dit zou een overvloedige oogst garanderen.
Sainte Barbe is niet enkel de patrones van de pompiers, ze is ook de beschermheilige tegen bliksem. In zomerdagen, bij naderend onweer, worden de klokken geluid om de mensen op het veld te waarschuwen. Heel wat torenklokken zijn naar Sainte Barbe vernoemd.
En nog steeds luiden deze klokken elk uur twee keer. Om een onaandachtige luisteraar in de gelegenheid te stellen het aantal slagen te "hertellen". Zelfs nu, putje winter, wanneer niemand nog op het veld werkt...
|
