'Dat werd gezegd. Maar dat zie je van jezelf, toen niet en nu niet. Heb jij dat, dat je 's ochtends wakker wordt en zegt: Wat ben ik toch knap? Er zijn dagen dat ik denk: Oké, het kan ermee door vandaag. Maar net zo goed zijn er dagen  dat ik niet in de spiegel kijk. Dan is het tanden poetsen en tot ziens. Ik heb een  heel onzeker kantje, hoor:

Het lijkt niet zo.
'Toch is het zo. Maar het is zonde van daarmee bezig te zijn. Dat heb ik geleerd. Dus probeer ik positief in het leven te staan en niet na te denken over dat kilootje meer of die rimpel extra. Ik denk sowieso dat je er mooier uitziet als je tevreden bent. Wil je trouwens nog een plakje cake?'

Ook dat dus: liever van verleidingen genieten dan ze te laten staan.
'Precies. Als we gaan uiteten, neem ik altijd een toetje. Morgen sport ik wel wat harder:

Met zo'n man kun je niet anders dan lekker eten waarderen.
'Natuurlijk. Eten is heel belangrijk voor ons:

Wie kookt er?
'De ene keer ik, de andere keer hij. En soms gaan we pizza halen. Maar wel goede pizza dan. Van de pizzeria:

Klopt het dat je Sergio veroverd hebt met een etentje?
'Ja. (lacht) Ik dacht: Als ik eerst bij hem ga eten, komt het niet goed. En ik had natuurlijk erg mijn best gedaan. Eerst een komkommermousse met munt en basilicum, dan sint-jakobsschelpjes, spaghetti vangale en een chocolade-soufflé. Hij vond het lekker. Maar toen ik later in zijn restaurant ging eten, dacht ik toch: Nee, voor hem kook ik nooit meer: (lacht)

Eet je soms in Oud Sluis?
'Heel soms. Sergio vindt het prettig als we komen. Maar ik vind het niet leuk dat ik zit te relaxen terwijl hij aan het werken is. En voor het personeel is het ook vervelend. De vrouw van de chef zit in de zaal, ik wéét toch dat dat beladen is. Dus ik kom er liever voor een kopje koffie:

Kom je wel eens in 't Hof van Cleve?
'Het is er nog niet van gekomen, maar dat is wel het plan. We willen graag eens met de kinderen gaan. Naar Pepe Goossens, zoals Moon zo schattig zegt:

Zijn kinderen zijn ontzettend belangrijk voor hem. De tatoeages van hun initialen op zijn handen zijn het mooiste bewijs.
'Het was mijn idee. Sergio wilde graag een tatoeage. Ik zei: Oké, maar het moet wel iets betekenen. Je kinderen zijn voor altijd in je leven. Dus daarom die letters. En ja, de nieuwe baby krijgt er ook een. We hebben ook samen een tatoeage. In onze nek staan de Tibetaanse woorden voor liefde en respect, omdat dat de basis is van alles:

Die liefde, is dat iets waar je aan moet werken of blijft die er vanzelf?
'Onze liefde is heel intens. Maar eraan werken moet je altijd. Het feit dat je je daarvan bewust bent, helpt. Soms sta je samen boven op een berg, soms zit je in een diep dal. En dan is de kunst om daar weer uit te komen. Dus ja, wij hebben die momenten ook. Maar we hebben ook veel om voor te vechten. De kinderen, ons huwelijk. Dus dat doen we ook:

Tot slot: wat maakt jou echt gelukkig?
'Zaterdagochtend. Wakker worden. De kinderen bij ons in bed. Samen ontbijten en een fijne dag beleven. Koesteren wat je hebt:

En op lange termijn. De grotere dingen?
'Wat meer rust voor Sergio. Maar verder? Niet veel. Het grote geluk, dat hebben we al:

Je lijkt iemand die heel tevreden in het leven staat.
'Dat klopt. Maar dat moet toch? Ik heb al zo veel geluk gehad. Elke keer denk ik: Alweer, kan dit nog wel? Want ik besef dat het eigenlijk toch niet zo vanzelf-sprekend is. Lees ook de vorige pagina's