Ja, ik heb een mooie man in huis, zolang je maar beseft: Van een mooi bord alleen kun je niet eten.
Is Sergio een family man? 'Oh ja. Heel erg. Zijn kinderen zijn alles voor hem. Het enige wat ons wat parten speelt, is zijn agenda. Hij is heel druk:
Té druk? 'Eigenlijk wel. Maar hij wil ook alles. En nee zeggen kan hij niet. Dan kom je in de problemen. Maar hij gaat steeds beter om met die balans tussen werk en gezin. Hij heeft fijne mensen rond zich, die hij vertrouwt en aan wie hij zijn kindje in alle gemoedsrust kan toevertrouwen. Dus nu blijft hij al eens een avond thuis. Of hij neemt een weekend vrijaf, zodat we eens samen weg kunnen. Ook het sluiten van het restaurant op zaterdagmiddag is een bewuste keuze. Dat geeft ons de kans om samen dingen te doen. Naar de speeltuin of het zwembad. Dan zie je de kinderen openbloeien:
Anders was het niet vol te houden? 'Nee. Niet voor hem en niet voor mij. Je wilt toch niet getrouwd zijn met iemand die nooit thuis is? Daarvoor heb ik niet gekozen en daarvoor ben ik niet naar België verhuisd. Maar het is en blijft een moeilijke evenwichtsoefening, hoor. Want Sergio heeft natuurlijk iets prachtigs opgebouwd. Dus ik heb alle begrip als hij daar voorzichtig mee omspringt:
Wat zeg je als hij het plan opvat om naast zijn restaurant en mediawerk nog een brasserie te openen in Cadzand (Pure-C, open sinds maart)? (lacht) 'Dan zeg ik: Oh ja? En hoe dacht je dat te doen? Ga je daar zelf staan, of wat zijn de plannen? Maar het was me vrij snel duidelijk dat die brasserie wel zijn stempel en visie zou dragen, maar dat hij er niet zelf achter het fornuis zou staan:
Ben jij een belangrijke raadgever voor hem? 'Dat denk ik wel:
En luistert hij? 'Dat denk ik ook. Mijn troef is natuurlijk dat ik de zaken gadesla van op afstand. En soms moet hij toegeven: Hmm, je hebt gelijk. Maar ik heb natuurlijk áltijd gelijk: (lacht) Bevalt het jou, die rol van 'de vrouw van'? 'Ja. Want ik ben ontzettend trots op Sergio. Er zijn er maar weinig die geraken waar hij is geraakt. Ik vind het fantastisch dat hij de waardering krijgt die hij verdient. Dat moet ik de Vlamingen nageven: hier gaan driesterrenchefs door voor echte artiesten. Nederland is daar te nuchter voor:
Komaan, ze kennen hem toch in Nederland? 'Ja, maar hij geniet er niet de status die hij hier heeft. En het is raar om te zeggen, maar in Nederland is Sergio nog altijd meer de man van dan de sterrenchef. De man van Ellemieke, de bekende tele-visiepresentatrice? 'Klopt. Op SBS6 presenteer ik programma's als Huizenjacht en De 25.' En daarvoor was je model. Hoe heb je die switch gemaakt? 'Ik was pas vijftien toen ik begon als model. Dat is erg jong. Op een bepaald moment was ik het zat. Want je bent altijd de hort op, je mist alle verjaardagen en familiemomenten. Ik had ook een relatie, waar ik naar mijn aanvoelen niet genoeg in kon investeren. Dus na enkele jaren ben ik toneelschool gaan doen, en langs die weg ben ik uitgekomen bij televisie:
Toch weer die spotlights. Is dat wat je als kind al wilde doen? 'Nee. Ik wilde verpleegster of schooljuf worden. Maar ik ben nooit tot een studie in die richting gekomen, want zoals ik zei: ik was pas vijftien toen ik mijn eerste passen in de modellenwereld deed. Mijn moeder heeft er wel heel hard op gehamerd dat ik mijn school zou afmaken. Gelukkig. Maar toen ik daarmee klaar was, zei ik toch: Doei zeg, ik kan geld verdienen en de wereld zien: Was je graag model? 'Ja. Als je goed centen verdient en als je weer eens wakker wordt in een prachtig hotel aan het strand, dan denk je: Ik heb een droomjob. Maar de medaille heeft. ook keerzijden. De eenzaamheid. Je werkt een paar dagen intens samen en: dan moet je weer afscheid nemen. Toen ik ouder werd, kreeg ik het ook moeilijker met de eenzijdige gerichtheid op het uiterlijk. Als je twee kilo te zwaar ben. word je al naar huis gestuurd: Echt meegemaakt? 'Ja. Ik deed een shoot en ik mocht gaan. Te dik:
En was je toen echt te dik? 'Nee. Maar naast dat andere meisje wel (lacht) Zij was zó dun. Daar stond ik in mijn bikini. Dit wordt niets, zeiden ze. En ik: Nee, dat zie ik ook weI:
Kun je dat relativeren op die leeftijd? 'Ik heb gehuild en mijn moeder opgebeld. Die zei: Je bént niet dik, dat weet je toch? En dat was ook zo. Ik ben nooit een dun model geweest. Maar de verhoudingen zaten goed. Ik heb altijd veel lingerie en badpakken gedaan. Dat vragen ze niet als je lichaam niet in proportie is. Dus dan voel je je enkele dagen miserabel, tot je zegt: Oké, en nu weer verder. Maar dat vind ik dus fijn aan televisiewerk: je persoonlijkheid speelt veel meer mee:
Is het haalbaar, op en af naar Amsterdam? 'Euh ... Nee. (lacht) Je rijdt vier tot vijf uur per dag. En dan moet je nog werken. Dus soms is het afzien. Twee maanden na mijn bevalling deed ik een programma waarvoor ik het hele land door moest. Daar heb ik me zó in vergist. Voor Huizenjacht zit ik gelukkig in een team met vier presentatoren. Ik krijg Breda en alles wat dicht bij België ligt. Zo is het wel haalbaar. Maar hoe het met de nieuwe baby zal gaan, dat valt noch af te wachten:
Zou je een huismama kunnen zijn? 'Ik denk het wel, want mijn gezin is voor mij het allerbelangrijkste. Als ik Noah een paar dagen niet zie, mis ik hem verschrikkelijk. Dan roept mijn hart: Blijf toch thuis, wat ben je aan het doen? Lees de inleiding hier
Vervolg televisie is niet alles; en Ellemieke werd geboren in......
|