Op 17 december starten Koen en Kris Wauters voor de laatste keer hun rondje Sportpaleis. Clouseau speelt er de De Laatste Ronde en gaat dan voor ongedefinieerde tijd op rust.
Koen Wauters licht voor ons graag al een tipje van de sluier op.
Op de persconferentie vertelden jullie dat deze laatste Sportpaleisreeks toch weer technisch van hoogstaand niveau wordt, ook al wilden jullie na In t lang liever niet meer te technisch gaan
Betekent dit dat jullie de meest absurde ideeën tot uiting willen brengen, vooral omdat het de laatste keer is?
In de eerste maanden als we brainstormen en zoeken, liggen er heel wat ideeën op tafel maar tegen dat de productie definitief wordt afgeklopt, zijn die ideeën al gehalveerd. Dat is bijna altijd zo, want als je ons, en bijvoorbeeld de mannen van het licht, helemaal los laat gaan, dan moet je een schuifdak voorzien en manoeuvres die te gek zijn voor woorden, dus dat is natuurlijk niet haalbaar. Het is wel zo dat we in 2005, met In t lang alles draadloos hebben gedaan en dat we elke keer zoveel schrik hadden dat er iets zou fout lopen. Dat wilden we niet meer. Normaal gezien heb je de stress voor de première en als het goed gelukt is, dan begin je terug vrijer te ademen voor de optredens die daarna komen. En dat is zalig. Dat zullen we tijdens deze Laatste Ronde wellicht kwijt zijn omdat het opnieuw, technisch gezien, ingrijpend is. Al hoop ik dat ze nu technisch veel verder staan dan vijf jaar geleden. Ik vind dat toch al helemaal los gaan, maar ja, wat versta jij daar natuurlijk onder
? (lacht)
Ik heb toch de verwachting dat er een specialleke gaat inzitten voor de laatste keer
(lacht) Tja
Ik maak u curieus zeker? (lacht) Het specialleke is dat we geen specialleke gaan doen (lacht). Ach, we proberen het elke keer speciaal te maken. Het enige wat misschien minder speciaal gaat zijn, is de pure muzikale invulling. We hebben geen nieuw plaat, we gaan geen 3000ste nieuwe versie van Louise spelen. Ik moet het natuurlijk ook niet minder interessant doen klinken, maar we gaan vooral heel veel hits spelen.
Je hoort de grote sterren der aarde zeggen dat ze hun grote hits moeten spelen omdat het publiek die graag wil horen, maar eigenlijk zijn ze die songs zelf meer dan beu. Hebben jullie dat ook?
Mja, af en toe steekt dat de kop op bij een nummer. We hebben het eens een paar jaar gehad met Anne. En dan hebben we dat een paar jaar niet gespeeld, zo simpel is dat. De voorbije jaren hebben we Ik, Jij, Hij of Zij niet meer gebracht. Dat heeft ook te maken met de choreografie die bij dat nummer ontstaan is, door de jaren heen. Dat versterkt het feit van we doen het weer want je doet daar telkens diezelfde beweging bij. We hebben natuurlijk wel de luxe dat we veel platen hebben en dus keuze genoeg. Voor we beginnen aan een Sportpaleis schrijven we zonder nadenken gewoon alle nummers op die we willen spelen en dan zitten we al gauw aan vijftig. Dan moet je beginnen schrappen want je speelt geen vijf uur aan een stuk. Drie uur met pauze inbegrepen, is al meer dan genoeg, de mensen zijn al moe. Wij trouwens ook, ik zeker als zanger. Dus wij moeten sowieso altijd schrappen in de lijst van nummers die we willen spelen.
Wat is, puur in het Sportpaleis, het tofste nummer om te spelen? Is dat een Vonken en Vuur, dat letterlijk vonkt als je het daar speelt?
(twijfelt) Dat kan zijn
Dat is niet te zeggen, echt waar. Ik roep gemakkelijk Tegenpartij omdat het een groots nummer is dat nog groter wordt als je het in een grote arena speelt. Niet dat het vervelend is als het gebracht wordt op een marktplein voor 2000 mensen, maar in het Sportpaleis krijgt het toch dat tikkeltje meer. Zo ook als je een gevoelig klein nummer speelt en het lukt... Feit dat je een nummer intiem kan brengen in het Sportpaleis, geeft ook die speciale sfeer. Dus ik kan dat echt niet zeggen welk nummer het best tot zijn recht komt daar.
Kris is nu bezig met Over Songs Gesproken. Ga jij solo ook iets doen?
(kordaat) Nee. Ik heb geen enkel plan in die richting.
Gewoon liedjes voor je kindjes zingen?
(lacht) Uiteraard. Maar ook liedjes voor Clouseau, hoor. Niet dat we ze al geen uitbrengen, maar dat we ze nog gaan schrijven, kan ik wel bevestigen. Zelfs jaren aan een stuk. Dan kunnen we, als we terugkomen, de beste plaat ooit maken!
Dat is goed nieuws! Bedankt, Koen. (zangtalent)
|
