"Het woord aan Albert Van Damme" Startgeld? Twee tubes kapot en je stak er aan toe!

Fietsen is er na een verkeersongeval niet meer bij maar Albert Van Damme (68) spuit nog steeds zijn ongezouten mening over het veldrijden. De crossers van vandaag zijn veel te lief voor elkaar. Maar ja, wij moesten rijden voor onze prijs. Startgeld? Voor een overwinning kregen we 1.500 frank. Twee tubes kapot rijden en je stak er aan toe.

Nys is De Vlaeminck niet
De Leeuw van Laarne is niet de eerste de beste: zesvoudig Belgisch kampioen, wereldkampioen en 419 zeges op het palmares. Ter vergelijking: de teller staat bij Sven Nys op 172. Dat record zie ik niet meteen gebroken worden: men rijdt nu dan ook een pak minder wedstrijden. Liboton heeft indertijd 17 keer de druivencross in Overijse gewonnen, dat is vandaag ondenkbaar.

Steekt Sven Nys sinds jaar en dag met kop en schouders boven  het veldrijderspeloton uit, Van Damme plaatst de overmacht van  de 'Kannibaal van Baal' in perspectief. Ik heb niks tegen Nys, maar  Erik De Vlaeminck was een nog betere renner. Niet enkel omwille van zijn zeven wereldtitels, ook in het wegrennen schreef  hij klassiekers op zijn naam. Dat zie ik Nys niet meteen doen.

Op het scherp van snee
De lof aan het adres van de ex-bondscoach is opmerkelijk. Tijdens carrière waren de Eeklonaar en de Leeuw van Laarne immers jarenlang rivalen. Je kan het een beetje ver-gelijken met de geanimeerde duels Nys-Wellens.Maar dan wel op het scherp van de snee, voegt Van Damme er meteen aan toe.Als De Vlaeminck en ik samen naar een hindernis reden kwamen er ellebogen aan te pas. Vandaag zijn de crossers veel te lief voor elkaar. Maar ja, wat wil je? Wij moesten rijden voor onze prijs. Zelfs als Belgisch kampioen kreeg ik geen startgeld. Bij winst streken we 1.500 frank op, dat was amper de prijs van ons materiaal. Twee tubes kapot rijden en je stak eraan toe.

Dat ik het tijdens mijn carrière nooit op de weg heb geprobeerd is het enige waar ik spijt van heb. De Ronde Van Vlaanderen of Parijs- Roubaix zijn me  op het lijf geschreven. Dat kon echter niet. Als bloemist werkte ik tijdens de zomer 15 uur per dag. Tijdens het kalme winterseizoen was er wel tijd, zo ben ik ook cyclocrosser geworden. Ik ben trouwens altijd blijven werken, vertegenwoordiger in zeep, contracten afsluiten voor een bierhandel, noem  maar op.
 
Dat de profs van vandaag verwend zijn? Natuurlijk wel. jaloers ben ik niet, het zijn gewoon andere tijden. Axel Merckx verdiende op één been meer dan zijn vader ooit heeft bijeen gekoerst.