'Ideaal voor een zaterdagavond.' Als Rani het zegt, is het zo. Zot van Vlaanderen is een spel- en showprogramma waarin bekende Vlamingen vragen moeten beantwoorden over Vlaanderen. Ze doen dat in twee ploegen van vier, geleid door de broertjes Mathias en Staf Coppens. In de studio zit een zeer levend publiek dat Swingpaleis-gewijs mee mag zingen met het live orkest. 'Jongere kijkers zullen af en toe de wenkbrauwen fronsen bij de archiefbeelden', zegt Rani. 'Maar dat is plezant om je eigen ouders te doorgronden. Dit is écht een programma voor iedereen. Ik ben blij met mijn rol. Naast de iets strengere Rani uit Mijn restaurant en de meevoelende Rani uit Hart voor mekaar mag ik weer de 'Rani met een hoek af' loslaten. Die kennen de mensen misschien nog van De droomfabriek en De drie wijzen.'



De vraag ligt voor de hand: waar zou Rani zot van zijn? Van haar man en kinderen, uiteraard. In het geval van baby Leon is er véél om van te houden: de tien maanden oude Leon is een reus van een kind. 'Hij is zot van alles. Zot van zijn papa, zijn zus en zijn broer, van muziek die hem altijd heen-en-weer doet bewegen, van alle mogelijke dieren, van zijn mama die zot doet, zot van het leven eigenlijk. Leon is een heel blij en tevreden kind. Hij huilt bijna nooit en is zot van slapen. Hij sliep door na drie maanden en slaapt al maanden twaalf uur per nacht. Mijn oudste zoon en mijn dochter hadden dat ook. Die wisten wellicht: mama heeft goed slapende kindjes nodig om haar job te kunnen doen.' (lacht)

Preventief sporten
Een reus van een baby en een gazelle van een moeder: vreemd dat een tengere dame als Rani zo'n beer op de wereld heeft gezet. 'Ik ben genetisch gezegend. Ik was op mijn 'zwaarst' toen ik Miss Belgian Beauty heb gewonnen. Stràf dat ik die verkiezing nog heb kunnen winnen. Nee, serieus: ik heb dit van mijn mama. Voor we kinderen kregen, waren we iets voller. Na de bevalling was al het overtollige weg. Ik maak me misschien geweldig onpopulair bij vrouwen die het omgekeerde meemaken. Ik heb natuurlijk wel een verschil gevoeld tussen mijn eerste en derde bevalling. Na mijn eerste was ik heel snel terug op mijn gewicht, bij de derde heeft het iets langer geduurd. Na Leon was ik pas presentabel toen ik met Mijn restaurant begon, maar dat was toch ook al na twee maanden. Bij die zwangerschap heb ik voor het eerst preventief gesport. Omdat ik niet meer van de jongste ben en tegen een derde keizersnede aankeek. Dat heeft geloond: ik stond al de dag van de operatie recht. Tot verbazing van de verpleegsters.'

In Zot van Vlaanderen komt alles aan bod, als het maar Vlaams is. Het dialect, bijvoorbeeld. 'Ik heb nooit dialect gesproken. Mocht niet van de ouders. Mijn papa was van Gent, mijn moeder van Hamme-Zogge. Af en toe slopen er vreemde woorden in onze opstellen op school. Dan schreef ik baat in plaats van brievenbus. Waarop de juf naast het woordje baat met een vraagteken boot noteerde.' (lacht)

Door de Ardennen
Zot van Vlaanderen is uiteraard geen politiek statement. Zo is Rani ook zot van België. 'Wij waren thuis met vijf kinderen, de vakanties waren bijgevolg bescheiden. Naar de kust en naar de Ardennen, dus. Daar kom ik nog altijd graag. In de Ardennen liep ik als kleinste altijd voorop met mijn papa. Wij waren gespecialiseerd in stil zijn en spoorzoeken en slaagden er altijd in herten te zien. Achter ons liep de luidruchtige rest van het gezin: die kregen hooguit flitsen van herten te zien. Dat is nog een activiteit voor kleine Leon. Ik zie ons zò met ons tweetjes lopen in het bos. Het liefst nog met opa erbij.' (nieuwsblad Tom deLeur)