
Paul Jambers is dan wel een doorgewinterde tv-maker, in de De jaren stillekes liet hij zich toch maar mooi verrassen. 'Ik geef toe: ik ben er met beide voeten ingelopen. Ik heb er geen seconde bij stilgestaan dat Steven Perihan in het programma zou hebben uitgenodigd', aldus Jambers. 'Het was een ontroerend weerzien, want Perihan heeft heel wat voor me betekend. In de eerste plaats professioneel omdat ik twee reportages over en met haar heb gedraaid, maar ook persoonlijk was er een band.'
Het verhaal van Perihan Eydemir en Paul Jambers begint in 1979. De jonge reportagemaker die toen de BRT nog niet had ingeruild voor VTM, draait een reportage over de problemen van de tweede generatie 'gastarbeiders', zoals dat in die dagen nog heet. 'Ik was toen een van de eersten die dat onderwerp aanraakte. Dat ik in mijn reportage voor Perihan koos, die toen haar eerste jaar aan de universiteit zat, is uiteraard niet helemaal toevallig. Je verhaal gaat er natuurlijk een stuk vlotter in als je het vertelt via een knap meisje.'
Een vijftal jaar later draaide Jambers een tweede reportage met Perihan, zijn beste Panorama-werk ooit, zoals hij gisteravond in De jaren stillekes vertelde. 'Perihan moet toen een jaar of 23 zijn geweest en nog ongetrouwd, wat behoorlijk ongewoon was voor een Turks meisje. Samen met haar als tolk trok ik naar Turkije om er een programma te maken over Turks-Vlaamse meisjes die in hun thuisland worden uitgehuwelijkt aan een man die ze doorgaans nooit eerder hebben ontmoet.'
En daar eindigde meteen ook uw contact met Perihan.
Paul Jambers: 'Eigenlijk wel, ja. Na die reportage ben ik haar uit het oog verloren en heb ik nooit nog contact met haar gehad. Ik speelde de afgelopen jaren wel met het idee haar weer op te sporen voor een nieuwe reportage. Ik wou wel eens weten hoe het haar was vergaan, maar uiteindelijk is het er nooit van gekomen. Vandaar dat ik ook zo aangenaam verrast was door het weerzien.'
Hebben jullie achteraf nog wat bijgepraat?
'Zeer zeker. Na de opnamen hebben we nog een hele tijd gebabbeld en ik heb haar het idee voor een nieuwe reportage voorgelegd. Als haar familie wil meewerken, zou dat best kunnen lukken.'
Jullie hebben toch ook wat persoonlijke herinneringen opgehaald, want er was toch iets méér tussen jullie twee?
'Ik was verliefd geworden op Perihan, maar voor alle duidelijkheid: ik heb nooit een échte relatie met haar gehad. Vergeet niet dat zij toen nog een jong meisje uit een vrij traditionele Turkse familie was, ook al was ze al behoorlijk vrijgevochten. Ze had bijvoorbeeld besloten te studeren en alleen op kot te gaan en dat was lang niet evident voor een Turks meisje.'
Wat mogen we ons voorstellen bij die 'voorzichtige relatie' zoals je het gisteravond noemde?
'Ik ga hier niet mijn hele privéleven uit de doeken doen, hoor. Ik denk dat mensen dat zelf wel kunnen invullen. Zoals ik zei: Perihan was in die tijd geen vrije Vlaamse meid, maar zat nog sterk in de sfeer van haar familie. Bovendien was ik een beetje kind aan huis bij die mensen. Ik kende haar ouders, broers en zussen bijzonder goed. We hebben lange discussies gevoerd over de opvoeding van de kinderen en ik bracht zelfs eens een weekend met haar hele familie door in de Ardennen. Ze vertelde me overigens dat haar vader en moeder ondertussen zijn overleden.'
Wat doet Perihan nu?
'Ze woont in Nederland, is getrouwd met een Nederlander en ze heeft een mooie dochter van 20 die overigens met haar mee naar de studio was gekomen. Perihan heeft rechten gestudeerd en werkt nu als juridisch adviseur voor een of andere firma.'
In je reportage zegt Perihan dat er maar twee opties zijn voor een Turks meisje: ingaan op de wens van je ouders en in een gearrangeerd huwelijk stappen of weigeren en breken met je familie. Hoe is het met haar gelopen?
'Ik weet het niet precies, maar ik ga ervan uit dat zij afstand heeft genomen van haar familie. Als je ziet hoe modern ze gekleed gaat in de uitzending, dan neem ik aan dat zij nu een zeer westers leven leidt in Nederland.'
Vond je haar erg veranderd na al die jaren?
'Nee, in tegendeel. Ik stond er versteld van hoe jong ze er nog altijd uitzag. Ik zag eigenlijk nog steeds dat jonge meisje dat destijds zoveel in haar mars had, maar nu als een mooie, volwassen en moderne vrouw.'
Klopte je hart werkelijk in je keel, zoals Steven Van Herreweghe suggereerde?
'Ik was echt ontroerd, maar laten we het nu ook niet overdrijven. Die zak ijs die Steven me toestopte om af te koelen, had ik overigens ook niet nodig.'
Perihan pinkte wel een traantje weg in de uitzending...
'En toch was de verrassing voor haar minder groot dan voor mij. Gezien ze mij in Nederland ook kennen, hebben zowel zij als haar dochter mijn professionele leven gevolgd via de televisie. Ik daarentegen had haar nooit teruggezien. Maar al met al had Steven geen betere keuze kunnen maken dan Perihan.' (nieuwsblad Jo De Ruyck)