|
Maar wat eten die lievertjes? Als je op vakantie bent aan onze kust, ga je vast wel eens mosselen met frieten eten. Dit zijn gekweekte mosselen.
De wilde mosselen kun je maar beter niet van de strandhoofden plukken: het is niet alleen wettelijk verboden, het kan ook gevaarlijk zijn voor je gezondheid! En dat heeft alles te maken met wat de mossel eet.
Eet geen mosselen opgegroeid in niet gecontroleerd water. Mosselen zijn aangepast aan het leven in de getijdenzone. Als het water wegebt, sluit de mossel haar schelp. Met dit sluiten wapenen mosselen zich tegen uitdroging en tegen natuurlijke vijanden. Want krabben,zeesterren, schol-eksters, meeuwen en platvissen lusten ook graag mosselen. Maar als het zeewater opkomt en de mossel onderdompelt, openen de schelpen zich lichtjes en is het etenstijd. Het zeewater stroomt binnen via de instroomopening, passeert de kieuwen van het dier en verlaat het terug langs de uitstroomopening. Ter hoogte van de kieuwen worden voedseldeeltjes uitgefilterd. Dit voedsel bestaat uit plantaardig plankton, waaronder microalgen.
Wist je dat een mossel wel 50 liter water per dag kan filteren?
Af en toe ontwikkelen er zich ook giftige microalgen in het zeewater, die mogelijk door de mossel worden opgenomen. Mensen die allergisch zijn voor mosselen reageren op het gif van deze microalgen. Na twee uur krijg je dan diarree, buikpijn en moet je soms braken. Er is dus niets mis met de versheid of de kwaliteit van de mosselen.
Het zijn microalgen die de boosdoeners zijn. In wateren waar consumptiemosselen zich ophouden (bv. op palen in Frankrijk, op de bodem in Zeeland of sinds kort ook als hangculturen in het Belgisch deel van de Noordzee) wordt de aanwezigheid van giftige algen nauwgezet opgevolgd. Omdat dit niet gebeurt rond wilde mosselbanken - bijvoorbeeld op onze strandhoofden - mag je niet eender waar mosselen plukken.
|
