Thee is hip en trendy. Toprestaurants hebben behalve een wijnkaart steeds vaker een theekaart mét theesommelier in huis en in hippe wereldsteden kan je in theelounges terecht voor de meest exquise kopjes thee.

Met Ann Vansteenkiste, theemeester en herboriste, peilen we naar de stille kracht van thee en genieten we van een zomerse 'afternoon tea party.
 
Ann Vansteenkiste serveert  in haar mooie, landelijke tuin in Rumbeke een kopje Pai Mu Tan, een wit-groene theemengeling die ze zelf uit China importeert.

Ondertussen kijkt ze reikhalzend uit naar de levering van de nieuwe oogst Yin Zhen, een nog fijnere witte theesoort. "Ik weet waar mijn thee vandaan komt", zegt Ann. "Ik heb de theevelden in de hoge bergen zelf bezocht en ken Sandy, de vrouw bij wie ik de thee inkoop, persoonlijk. Zij gaat heel bewust met gezonde voeding en medicinale kruiden om. Ze weet wat goed is en maakt er haar levenswerk van om perfecte thee aan te bieden. Het is ongelofelijk om te zien hoe zorgvuldig de tere theeblaadjes ginds worden geoogst. Alles wordt nog met de hand geplukt.

Om een half mandje vol te krijgen is zo'n plukster al gauw een halve dag bezig. Dan wordt de thee in een grote wok verhit. Met de hand worden de blaadjes tegen de wand aangedrukt, omhooggeschoven en in de lucht gegooid. Twintig minuten duurt dat en dat wordt nog een tweede keer herhaald. Zo krijg je platte gedroogde blaadjes die netjes opengaan als je er water op giet. Dat levert een thee van topniveau op, die ongelofelijk puur en zuiver is. Heel wat anders dan wat grote concerns te bieden hebben, die op zeeniveau oogsten zonder onderscheid te maken tussen grove en fijne bladeren en alles gewoon fijn hakken." Zeg dus nooit zomaar thee tegen thee.




Dat is meteen de eerste les van theemeester Ann Vansteenkiste. Vervolg hoe leerde Ann thee drinken. (wordt vervolgd)

Tekst - Carla Rosseels
Foto - Mieke Vandecandelaere