Het was stil op de autocar van RadioShack toen we naar het Novotel in Valenciennes schoven. Heel stil. Allemaal zaten ze met de kopjes naar beneden. Lance was bijzonder ontgoocheld dat het zo afliep. Begrijpelijk, want dit had niets met conditie te maken.

Vooraf hadden we zoveel verwacht van de kasseien, maar als het me nu vraagt: neen, dit hoort niet thuis in de Tour. We werden gewoon door tegenslag achteruitgezet. Pech op het slechte moment. Onze drie klassementsrenners reden lek. Eerst Andreas Klöden op de derde kasseizone, dan Lance Armstong op zestien kilometer van het doel en wat later ook nog Levi Leipheimer. De situatie was geen moment ideaal. Eerst werden we opgehouden door die val van Fränk Schleck. Lance en Popovych zaten in het groepje dat erachter kwam, maar van het ene moment op het andere werden de rollen voor Lance omgekeerd.

Neen, dit was absoluut geen goede dag. De stand leert dat we absoluut geen goede uitgangspositie hebben, maar wat kan je aan tegenslag doen? Fränk Schleck is er nog erger aan toe. Voor hem is het voorbij, terwijl zijn broer Andy dé winnaar van de dag is. Hij won 1'20'' op Alberto Contador en 2' op Lance. Dat is toch een bonus die je anders niet zomaar bijeenfietst. En zeggen dat Andy de grote verliezer was van de proloog. Ik stel ook vast dat Alberto Contador goed bezig is, al snapte ik niet goed wat Alexandre Vinokourov op het einde uitrichtte. Er was precies geen goede communicatie onderling. Ook Jurgen Van den Broeck glipte vandaag goed mee.

Het was zinloos om nog dezelfde avond de groep bijeen te roepen voor een praatsessie. Iedereen was te down door de feiten. Woensdagmorgen houd ik een extra meeting op de teambus, enerzijds om uit te maken waarom we deze tegenslag vingen.

Helemaal nieuw is dit gevoel voor Lance en ik nu ook weer niet. In 2003 hebben we een paar zulke dagen gekend, maar toch konden we de situatie nog keren. We zijn ook niet van plan om dit keer in een hoekje te gaan uithuilen. Dit is een verhaal van tegenslag. Maar dat staat erbij. Vandaag was het onze beurt, morgen is het misschien een andere Tourfavoriet die aan de klaagmuur staat. Een nachtje slapen kan wonderen doen. We laten het hier niet bij, maar kijken waar en hoe we kunnen terugslaan. Deze Tour is bijlange nog niet gedaan. Er resten ons nog twee en een halve week om iets te ondernemen. Ik verwacht dat Lance morgen al zijn eeuwige fighting spirit op de groep overbrengt. We vechten terug. Al verwacht ik niet dat dit al in de rit naar Reims gebeurt. In principe wordt dit een etappe voor de spurters. Tenzij er zich ineens een opening aanbiedt.

Ik las op een Franse site dat ik zou beweerd hebben dat 'des coureurs des cons' zijn, dat renners dwazen zijn. Sorry, maar dit klopt gewoon niet. Ik heb me nooit in dit debat gemengd en doe dit nu ook niet. (nieuwsblad)