"Vespa brengt je naar de kleinste hoekjes in de Oosthoekpolders" vanaf deze zomer vorm de Knokse zeedijk de uitvalsbasis voor Vespa-tochtjes door de Oosthoekpolders, ook voor wie er individueel of met enkele vrienden op uit wil.

In Italië is de Vespa sinds ze er veertig jaar terug voor het eerst opdoken, niet meer uit het straatbeeld weg te denken. Italianen léven op hun Vespa. De wereldberoemde scootertjes zijn er bij wijze van spreken op elke hoek te huur, voor even of voor een meerdaags Vespa-arrangement. Maar ook bij ons wist de Vespa altijd al menig hart te veroveren. En met de toenemende belangstelling voor 'outdoor living' - weer of geen weer, wij gaan barbecuen ... - kon het niet anders of ook hier waagden enkele spelers uit de toeristische sector zich aan de organisatie van heuse Vesparoutes en -arrangementen.

Een van de eersten was Dirk Selis van Vesparoute. Hij startte met de verhuur van Vespa's in Limburg - rond Tongeren, Hasselt, in het golvende Haspengouw en het Maasland -; ook de Ardennen kan je zo ontdekken vanuit Spa. En vorige zomer testte Dirk de mogelijkheden in het noordoosten van onze provincie uit, met Knokke-Heist als uitvalsbasis. Sinds dit seizoen gaat hij ook voluit voor de kust.

Goed bekend, nog altijd bemind
Ik probeer de route die hij daartoe heeft uitgestippeld op een nog frisse, maar zonnige lentedag. Hoewel niet helemaal onbeslagen, is het toch jaren geleden dat ik mij aan een gemotoriseerd voertuig op minder dan vier wielen waagde. Starten gaat vanzelf, de eerste honderden meters op de Vespa doen dat iets minder. Ik laveer aan een slakkengangetje doorheen wat me plots een menigte lijkt. Maar een keer de Zoutelaan door, krijg ik de techniek in de vingers: gas geven en remmen rechts, nooit bruusk remmen links, en niet vergeten de richtingaanwijzer terug te schuiven.

De route leidt algauw weg van het toeristisch centrum, richting het Zwin en Retranchement. Tot in Sluis snor ik - intussen aan een gezwinder toerental - door een landschap dat ik goed genoeg ken, maar daarom nog niks aan charme heeft ingeboet. De grens over volgen een trits Nederlandse gehuchtjes. De lus naar Sint-Laureins en Maldegem weet me minder te bekoren, maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door het daaropvolgende groen rond Moerkerke en Damme. Waar ik een zijsprongetje langs de idyllische Damse Vaart aan toevoeg.

En daar zit meteen de sterkte van een tochtje met de Vespa: de route geeft aan wat gedurende een dag mogelijk is, maar je zit er allerminst met handen en voeten aan vast. Zin om de Nederlandse kust tot in pakweg Cadzand wat verder te verkennen? Best. Even wegdommelen in een zonnig uithoekje onderweg ? Waarom niet. Benieuwd naar wat gehuchtjes als Sint¬Margriete of Lapscheure te bieden hebben ? Doen ! Precies die vrijheid maakt het verschil met wandelen of fietsen: op de Vespa maal je niet om een kilometer.

Je doet wat je wil, zolang je voor ogen houdt dat je om 18 uur - mét Vespa - opnieuw in Knokke dient te staan. En dat kan niet missen als je een' fietsknooppuntenkaart van de regio (zie kader) meeneemt. Ideaal om vooraf je route uit te stippelen, maar ook om ter plekke mee te improviseren. Verder hoeft echt niks, behalve 'opstappen en gas geven' ... (Nancy Boerjan)