|
Joke Van Leeuwen schreef al een vijftigtal toffe kinderboeken, was tot nu toe de meest poëtische stadsdichter van Antwerpen en haar schuif ligt vol gouden penselen en zilveren griffels. In april verscheen haar laatste boek Toen mijn vader een struik werd en de verfilming van haar boek Iep!' waarmee ze de Gouden Uil won, loopt vanaf 23/06 in de cinema. Iep! gaat over het vogelmeisje Viegeltje. Bekijk hier de trailer van deze innemende film!
Was er tijdens je kinderjaren veel cultuur in huis?
Ik kreeg cultuur met de paplepel mee. Er werd thuis veel voorgelezen. We hadden veel boeken in huis. Mijn ouders stimuleerden ons om een muziekinstrument te bespelen, we hadden een huisorkestje. Ik gaf een aantal jaren een (handgeschreven) huiskrant uit en mijn moeder speelde met ons toneel. Een televisie hadden we niet. Pas vanaf mijn tiende stond er een tv in de kamer van mijn inwonende grootmoeder. Daar mochten we elke woensdag om vijf uur s middags een half uur naar kijken.
Wat herinner je je nog zoal van de culturele dingen die je toen hebt beleefd?
De eerste films, in de Cineac in Amsterdam. De culturele avonden van de Nederlandse middelbare school waar ik tot mijn dertiende op zat en waar ik poëzie voordroeg van J.C. van Schagen. Mijn eerste toneelabonnement voor de KVS in Brussel, toen ik ongeveer 15 jaar was, met de jonge Chris Lomme. En de vele boeken en schrijvers die ik ontdekte.
 Als je je schrijverspen zou mogen ruilen met een ander artistiek genre, wat zou je dan kiezen?
Het hoeft niet, maar als de vraag wordt gesteld, dan kies ik voor jazzpianist, om dan samen met anderen te improviseren en in het muzikale moment te zijn.
Welke kunstdiscipline kan jou het meest bekoren? Welke het minst?
Het meest: litaratuur, jazzmuziek, film.
Het minst: opera, musical.
Stel: je mag een avond lang gaan tafelen met drie al of niet nog levende kunstenaars. Wie nodig uit?
Ik zou meer dan drie dode interessante vrouwen uitnodigen. Bijvoorbeeld Anna Bijns, Betje Wolff, Aagje Deken, Olympe de Gouges en nog vele anderen. Ik wil hen over hun leven bevragen en over hun vrouw-zijn en hun vertellen over het begin van de eenentwintigste eeuw.
 Als je terug mocht gaan in het verleden, op welk cultureel gebeuren zou je dan zeker aanwezig willen zijn?
Ik had Billie Holiday wel eens live willen horen optreden.
Stel: in de hemel is ook cultuur, welke film, boek, muziek,
wil je daar dan graat tot in de eeuwigheid rondom je hebben?
Ik wil in de hemel niets aards aantreffen, dat tref ik hier al aan. Ik wil liever iets wat ik me nu niet kan voorstellen. Zoals ik me ook de hemel zelf niet kan voorstellen.
Welke Vlaamse kunstenaar verdient volgens jou een standbeeld en waarom?
Geef er maar een aan de grote voorloper van de graphic novel: Frans Masereel. (uit in Vlaanderen)
|
