Jonas Geirnaert schonk het Vlaamse publiek met Neveneffecten en Willy's en Marjetten een reeks onvergetelijke tv-momenten.
Voor het Internationaal Cartoonfestivai haalt hij nog één keer zijn meest omstreden creatie uit de kast: Kabouter Wesley! In 2008 dook Kabouter Wesley voor het eerst op in Humo. De chagrijnige kabouter, door Geirnaert toevallig bedacht om stoom af te laten, ging al snel een eigen leven leiden. Via Man Bijt Hond en Comedy Central drong hij zelfs door tot in de Nederlandse huiskamer.
Eind mei verdwijnt Kabouter Wesley van het scherm. Wordt het cartoonfestival een afscheidsfeestje?
Jonas Geirnaert: Het wordt alleszins een voorlopig afscheid. Misschien komen er in Humo nog een paar extra afleveringen, maar dan stort ik me helemaal op een nieuw tv-project met Neveneffecten. Het grote gevaar van de kabouterhype is dat hij opgebrand geraakt. Wesley heeft trouwens niet alleen vrienden gemaakt: op een internetforum las ik bijvoorbeeld dat hij 'het dieptepunt uit 8.000 jaar kunstgeschiedenis' is. Maar al bij al heeft hij niet te klagen: op de redactie van Woestijnvis kwam welgeteld één brief over schunnig taalgebruik toe.
Op het cartoonfestivallokt Kabouter Wesley straks allicht hele gezinnen: ook op de lagere schoolbanken wordt hij vlijtig nagepend.
Jonas: Ik was er zelf door verrast dat hij ook op de lagere school zo populair werd. Kinderen vinden dat om een of andere reden geweldig, een kabouter die vloekt en mensen op de muil timmert. Ze lachen ook om andere dingen. Het kinderlijk associatieve spreekt hen aan: er zit geen lijn in en dat komt bij hen grappig over. Kabouter Wesley heeft ook wel raakvlakken met Futurama of The Simpsons, allebei animatiereeksen die nogal absurd durven gaan, maar misschien nog het meest met de figuurtjes uit South Park. Die zijn ook heel rudimentair getekend en zitten net als hij vol vuilbekkerij. Associëren de mensen je intussen niet met zinloos geweld? Uit Willy's en Marjetten herinneren we ons ook vooral de 'dj oef van de week'.
Jonas: Extreem geweld kan heel grappig zijn, zolang het maar onrealistisch is. De bal daden van Wesley zijn er zwaar over, al viel me bij het herbekijken van de hele reeks op dat vooral de eerste tien afleveringen gewelddadig zijn. Later krijgt het absurdisme meer de bovenhand. Je begon telkens bij plaatje één, zonder te weten wat plaatje twee zou worden: dromen veel tekenaars daar niet van? Jonas: Vooral het gemak van de tekeningen was een droom. Kabouter Wesley is gelukkig geen Suske, wiens hoofdje er altijd exact hetzelfde en even groot moet uitzien. Toch krijg ik hem na verschillende duizenden schetsen ongewild ook beter in de vingers. Ik bemerkte dat hij in de eerste avonturen nog wat ruwer getekend was. Als hij te vloeiend wordt, gom ik hem meteen weer uit en probeer hem vervolgens nog wat slechter op papier te zetten (lacht). (Wim Kerkhof )
Het Internationaal Cartoonfestival vindt plaats van 27 juni tot 12 september, dagelijks van 10 tot 19 uur in het tentoonstellingspaviljoen ter hoogte van het Rubensplein. Jonas Geirnaert presenteert er tekeningen en uitdagende animaties rond zijn intussen beroemde kabouter. Het volledige programma kan je bekijken op www.cartoonfestival.be
|