'Het is een brutaaltje', zegt dierenverzorgster Anne-Marie Meulemans. 'Ze speelt heel graag, is nieuwsgierig, eet zeer goed en durft wel eens uit te halen met de nageltjes. Mijn handen stonden vol krabben en beten, daarom draag ik voortaan handschoenen als ik haar flesje geef.'
Zes keer per dag moet kleine Laila nog een flesje krijgen, sinds kort krijgt ze ook al een beetje vlees. 'Helaas is er geen moeder meer om haar op te voeden', zegt Anne-Marie. 'Dus zijn we moeten tussenkomen. We hadden het liever anders gezien, maar zo is het nu eenmaal. Ook papa Kedal laten we niet bij de kleine. In de natuur helpen de vaders bij de opvoeding. Tenminste, ze spelen met de kleintjes, maar als het een beetje te bruut en te onstuimig wordt, grijpt de moeder in. Die zet vader dan op zijn plaats. Omdat er hier geen moeder meer is, zijn we bang dat Kedal een beetje te onstuimig zou kunnen worden in het spel en Laila kan verwonden. Spijtig, want het zou haar heel goed helpen om te leren hoe ze een sneeuwluipaard moet zijn.'
Ouderdom
Maili is wellicht overleden van ouderdom, ze was al veertien. Nochtans ging het goed bij de geboorte, maar na enkele weken ging het bergaf en weigerde ze nog langer te eten. Even werd gevreesd dat het jong te zwak zou zijn om te overleven en Planckendael komt ook liever niet tussen bij de opvoeding van jonge dieren. 'Maar in dit geval was het van cruciaal belang om Laila alle mogelijke overvlevingskansen te geven', zegt Sander Hofman, curator van Planckendael.
'In Europees overleg hebben we besloten om het sneeuwluipaardje met de hand groot te brengen omdat ze zeer belangrijke genen heeft. De diersoort is heel erg bedreigd. Er zijn slechts tweehonderd dieren in Europese dierentuinen en 4.000 tot 6.500 in het wild levende sneeuwluipaarden. Het kweekprogramma gaat heel moeizaam. Laila is de eerste telg van Kedal, het mannetje dat speciaal van de Verenigde Staten is overgekomen om voor een nieuwe bloedlijn in de Europese parken te zorgen. Het is zeer belangrijk dat zij zich kan voortplanten. Veruit het beste zou zijn dat we nog een pleegmoeder vinden voor Laila, maar die kans is zeer gering. Mocht het toch nog zo zijn, dan verhuist Laila naar een andere zoo.'
Tot zolang blijft Laila in Planckendael en kunnen bezoekers deze hele zomer haar capriolen volgen. Laila, wat zoveel betekent als oogappel in het Hindi, heeft alvast de harten veroverd van de eerste bezoekers. Elke dag om 10, 13 en 16uur is er een ontmoetingsmoment met het publiek. Voor de rest kan je Laila live volgen op de site van het dierenpark. (nieuwsblad)
