An Nelissen heeft duidelijk het ‘gat’ in de markt gevonden. Haar ‘vuile klap’ over vagina’s en andere obscene verhalen lokken massaal veel mensen naar de theaters. Openhartig, recht voor de raap en herkenbaar. Zo zijn haar voorstellingen. Even peilen met ons vragenlijstje of ze zelf ook zo is…

Kwam je als kind al vaak in aanraking met kunst en cultuur?
Ik ging heel graag naar Jeugd & Muziek als kind, maar mijn ouders steunden me daar hoegenaamd niet in. Musea deed ik ook heel graag, omdat ik me dan in een andere wereld waande. En ik spaarde om naar het theater te kunnen gaan. Maar dat werd dus niet gepromoot thuis. Wel in de stadsscholen waar ik naartoe ging, die steunden die interesse wel heel erg.

Heb je een herinnering die je speciaal is bijgebleven?
Toen ik 12 à 13 jaar was, zag ik ‘Coriolanus’ van Shakespeare in de KNS. Ik was zwaar onder de indruk en ik wist meteen: dit wil ik ook gaan doen. Eigenlijk was het niet zo’n goede voorstelling, maar het was de betovering van het theater die me in zijn greep kreeg.

Als je je acteertalent zou mogen ruilen met een ander artistiek talent, wat zou je dan verkiezen?
Balletdansen had ik heel graag willen doen, omdat het een universele taal is. Je moet geen taalbarrière overwinnen.

Welke kunstdiscipline kan jou het meest bekoren? Welke het minst?
Het meest: schilderkunst. Er is niks in de kunst dat mij niet interesseert.

Als je eens een avond lang mag gaan tafelen met drie kunstenaars naar keuze. Wie zijn dan de uitverkorenen? Welke vraag zou je hen stellen?
Ensor. Ik zou willen te weten komen hoe het kwam dat hij de wereld op zo’n verrassende manier kon zien ondanks zijn nochtans heel burgerlijke, beschermde milieu.
Ten tweede John Lennon. Van hem wil ik horen waar hij de kracht van zijn overtuiging vandaan bleef halen.
En tenslotte Stieg Larsson. Uit nieuwsgierigheid om te weten hoe hij vrouwen zo goed heeft kunnen doorgronden in zijn trilogie.

Naar welke kunstzinnige plaats uit het verleden wil je wel eens teruggeflitst worden?
Ik had wel eens willen rondlopen in het atelier van Rubens, toen daar ook Jordaens en Van Dyk aan het werk waren. Als ik in London ben, loop ik altijd binnen in de National Gallery om ze samen te zien en dat maakt altijd weer indruk.

Stel dat er in de hemel veel kunst aanwezig is, wat wil je daar dan voor eeuwig en altijd rondom je hebben?
De hemel bestaat niet. Als volleerde atheïst ga ik daar echt niet op zitten hopen. Maar op een onbewoond eiland zou ik graag een schilderij van Gaugin meenemen. Daar word ik goed gezind van.

Welke Vlaamse kunstenaar verdient volgens jou een standbeeld?
Panamarenko verdient dat dubbel en dwars. Ik bewonder hem om zijn consequente mengeling van naïviteit en betoverende fantasie. Zijn werk is groots. (uit in Vlaanderen)