Hoe ik bij mezelf ben gaan wonen, door Bieke Vandekerckhove (afkomstig uit Kuurne)
 Op negentienjarige leeftijd wordt Bieke Vandekerckhove (1969) ziek. De diagnose is hard: de dodelijke spierziekte ALS. Levensverwachting: twee tot vijf jaar.
Wat begin je dan met dat schamel restje leven?
Omstandigheden brengen haar naar het Sint Liobaklooster in Egmond- Binnen.
Ze leert er de spiritualiteit van Benedictus en het psalmgebed kennen. Het beïnvloedt haar leven voorgoed. Drie jaar later hoort Bieke dat de ziekte gestabiliseerd is, maar elk moment opnieuw de kop kan opsteken. Nu leeft ze al twintig jaar met ALS. Ze is getrouwd en heeft twee assistenten, die haar afwisselend helpen, waar nodig.
De afgelopen tien jaar kwam ze in contact met de stilte van zen. Ook die ontmoeting is beslissend. Haar boek geeft weer wat ze meemaakte, zag en proefde in de stilte van het leven: De benedictijnse spiritualiteit en het zenboeddhisme zijn de twee longen geworden waarmee ik adem.
Een parel met literaire diepgang (Ten Have)
Recensies
Leer stil zijn en leer niets doen en leer wachten.
t Geheim der sterken school altijd daarin
dat zij zich instelden op lange drachten
Zo schreef de dichteres Henriëtte Roland Holst.
Bieke Vandekerckhove wilde het leren ze moest wel:
leven met een ongeneeslijke ziekte.
Luisterend, mediterend, de stilte uithoudend,
werd zij één der sterken en schreef een vertroostend boek.
- Huub Oosterhuis
Er zijn beproevingen in het leven, maar soms kan een enkeling te midden de ergste beproeving plots onvergankelijk licht zien.
Er is veel onzin in het bestaan, maar we hebben getuigen nodig die met hun leven zeggen: en toch!, en blijven glimlachen doorheen al hun tranen.
Dit boek is zon glimlach, onweerstaanbaar echt.
- Benoît Standaert
Verschenen bij Lannoo/ Ten Have
NUR code 728
Druk 1e - mei 2010
159 blz.
ISBN 9789059959798
Prijs 16,95
|
