Zakenmensen kiezen unaniem voor Karnivale.
 De vier kozen verrassend en unaniem voor Karnivale, en treden daarbij de HLN-lezers bij. Ook zij kozen, zij het heel nipt, voor Karnivale.
Nochtans zag het er goed uit voor Mechelen. Over het hapje waren Patrick De Maeseneire (Adecco), André Duval (Duval Guillaume), Francis Debeuckelaere (Bacardi-Martini) en Jos Linkens (Neuhaus) ook unaniem zeer tevreden. "Tomaten die naar tomaten smaken" en "Heel fris, heel lekker", hoorden we.
Fair food
Het hoofdgerecht kon op gemengde reacties rekenen. Sommigen vonden het melklam te vlak, anderen wezen erop dat het een eerlijke keuken was. "Fair food, maar niet blown away". Het dessert scoorde dan weer door de eenvoud: "Niet origineel, maar wel heel lekker".
Inefficiënte zaal
In Kom'af liet vooral het zaalteam steken vallen. Kelner Senne kon niet mee, hoewel de zaal niet afgeladen volzat. Isaura verloor controle, en ook bijna haar hoofd. Bij de coaching door de jury had ze nog te horen gekregen dat ze haar team moet leiden, dat ze op hun verantwoordelijkheden moet wijzen. "Maar dat zit niet in mijn karakter", aldus Isaura.
Kiran en Sofie
Bij Ken en Karel in Karnivale loopt het zaalteam ook niet van een leien dakje. Het restaurant mist nog altijd leiding in de zaal, en dat laat zich voelen. Kelner Kiran kreeg de verantwoordelijkheid, maar hij kwam vaak te laat, wat zaalhulp Sofie deed ontploffen. Karel kon de gemoederen bedaren, door zijn efficiënte people management. Maar zal dat volstaan voor de toekomst?
Wijn uit de catacomben
De zakenlui waren alvast tevreden over hun ontvangst, maar moesten vervolgens lang wachten op een onbestaande wijnkaart. De wijnen waren nochtans gearriveerd. Karel liet de mannen zélf hun wijn kiezen 'in de catacomben' van Karnivale. Die waren alvast in de wolken met de buit.
Ze waren niet in de wolken met het gebrek aan zakelijk doorzicht. "Een korte wijnkaart, met 20 voltreffers, dat verkoopt. En met de marges op wijn... dat zou financieel genieten kunnen zijn."
Soep en kabeljauw
De bloemkoolsoep, die Peter Goossens net daarvoor nog had verfijnd, viel bij de soepliefhebbers in de smaak, maar niet bij iedereen. "Het is oké, maar we spreken hier wel over een gastronomisch restaurant."
De kabeljauw werd dan weer unaniem gelauwerd. "Presentatie kan nog beter, maar de cuisson is perfect, echt zoals het moet zijn." Ook hier gaf Karel toe dat hij coaching had gehad.
Meer potentieel
Coaching die blijkbaar onmiddellijk zijn vruchten heeft afgeworpen, want de vier kozen unaniem voor Karnivale. "Meer stielkennis en meer potentieel", zo klonk het en "hier kom ik zeker terug eten". Een opsteker voor Karel en Ken die sinds de opening in een neerwaartse spiraal zaten. Verrassend ook, na het vernietigende rapport van culinaire recensenten Willem Asaert en Jean-Paul Perez (zie tabel onderaan). Het kan verkeren, zo blijkt.
Enthousiaste sms'ers
De sms'ende kijker weet dus wat gedaan, maar de vraag is allang niet meer: "Wwie verdient het?", maar wel: "Wie heeft het meest enthousiaste sms-team?" Op dat vlak zou Mechelen nog verrassend uit de hoek kunnen komen, zo denken wij. Al heeft de geschiedenis alvast geleerd dat je Aalst nooit mag onderschatten.
'Pipo' in La Muse
De drie niet-genomineerde restaurants geselen ondertussen hun eigen katjes. In Nieuwpoort is dat afwasser 'Pipo'. Zoals in de vorige aflevering kreeg de man bakken kritiek te verwerken. Kristof deed weer een Claudiooke. "Tandje bij hé, tandje bij of tandje uit", riep hij. Pipo stapte (nog altijd) niet uit zichzelf op, en dus ontsloeg hij hem zelf.
Maar geen paniek in La Muse: een nieuwe keukenhulp met gouden desserthandjes doet hen surfen op een high. Niet helemaal onterecht zo blijkt, want de klanten waren in de wolken.
Wissel in Halletwee
In Halletwee zijn Ludo en Jürgen van plaats gewisseld. Wat een experiment leek, is permanent geworden na de vernietigende kritiek van recensent Willem Asaert in de vorige aflevering. "Asaert kwam hier met vooroodelen, dat kan niet anders." Ludo nam het zwaar en trok zijn conclusies.
Gek genoeg werkt dit nog beter. "We zaten een beetje vast in de oude verdeling, en door Ludo in de keuken te zetten, zitten we een niveautje hoger qua keuken en naar ik hoor, zitten we ook een niveau hoger in de zaal", aldus Jürgen. Iets wat het zaalpersoneel alleen maar kon beamen. "Hij heeft meer oog voor detail, de kleine dingen."
"Dicipline"
Terrae tenslotte lijdt onder de onvoorziene afzeggingen van grote groepen. Ook keukenhulpen Marco en Daisy laten steken vallen, wat Lucie danig op de zenuwen werkt. "Orde, tucht en dicipline (sic)" schreef ze op een bord. Wie steken laat vallen, moet geld in een potje steken. Borden verkeerd doorgeven, kostte Marco al vijf euro. De oven op de verkeerde temperatuur laten staan, nog eens twee.
Te vroeg aan de desserten beginnen, daar kon Lucie ook al niet mee lachen. "Ge spreekt mij niet meer tegen. Ook al heb ik ongelijk, ge spreekt me niet meer tegen, Marco. Punt."
Ondertussen blijft Jimmy rekenen: als klanten niet komen opdagen, snoeit hij in het personeel en hoopt hij extra pousse-cafeetjes te verkopen.
A la carte
Terrae serveert ondertussen nog altijd niet à la carte, wat Lucie niet ziet zitten met het keukenteam. Bovendien is ze ervan overtuigd dat ze daardoor de betere kwaliteit kunnen leveren die hen een vrijstelling heeft opgeleverd. Een terechte vrijstelling, zo bleek uit het rapport van de culinaire recensenten (zie tabel onder). De vraag is wel of dit wel eerlijk is tegenover de klanten en hun concullega's. (edp)
|
