Mijn restaurant zit midden in het derde seizoen. Maar daar moeten we het voorlopig stellen met een taalrelletje in Halle en twee ruziënde madammen in Aalst. Hét Mijn restaurant-nieuws draait rond een koppel van vorig jaar, uit Kortrijk. Claudio én Gaëlle, de lievelingen van zowel jury als publiek, zijn uit elkaar. Claudio zag er gisteren, na de middagservice, prima uit. Hij heeft een mentale tik gekregen. Maar het dagje Parijs met enkele vrienden, vorige week, heeft hem deugd gedaan.

Het doet pijn maar ik ben geen bleiter
'Natuurlijk doet de breuk pijn. Maar als het niet meer gaat, dan moet je dat durven en kunnen inzien', zegt hij. 'De mensen denken waarschijnlijk dat ik koelbloedig ben, of emotieloos: Het is gedaan en hij doet gewoon verder met zijn restaurant. Maar dat is niet zo. Ik heb afgezien van onze breuk, en ik heb veel nagedacht. Maar ik ben geen bleiter, neen. En ik moet verder.'

Toen het nieuws van jullie breuk uitlekte, ontkende jij eerst.
Claudio: 'Omdat ik het echt nog niet wist. Het was iets wat al lang aan het borrelen was. Zoiets sleept aan. Het gaat niet van pief-poef-paf en nu is het gedaan.'

Wat was voor jou de druppel?
'De laatste weken en maanden was Gaëlle nog nauwelijks in de zaak. Omdat haar studies voorgingen. Tja. Vorig jaar waren er de tv-opnames en kon ze niet naar de les gaan en deed ze niet mee aan de examens. In de zomer heeft ze twee weken gestudeerd voor haar tweede zit, en ze was met glans geslaagd. Daarmee heeft ze bewezen dat het niet nodig was om naar de les te gaan.'

En dan begon de ergernis.
'Er was af en toe ruzie. We gooiden geregeld met modder en met verwijten naar elkaar. Gvd, ik sta hier mijn kl... af te draaien in ons restaurant, terwijl jij aan het feesten bent in Gent.'

Met andere mannen, als we de bladen mogen geloven.
'Ja. Tommy, Jean-Jacques De Gucht, ... als ik alles zou moeten geloven wat er in de boekskes staat, dan was ik één brok rancune. Tot de dag van vandaag heeft Gaëlle me nooit iets van andere mannen gezegd. Ik kan niet anders dan haar geloven.'

De naam van die ene cameraman blijft anders wel opduiken.
'Ik ken hem ook. Hij heeft ooit meegedaan aan Expeditie Robinson en is later cameraman geworden. Hij maakt documentaires, en hij staat in zijn zwembroek te filmen tijdens van die stomme poolparty's. Ik geloof nooit dat ze voor zo iemand zou kiezen. Gaëlle is héél slim, veel slimmer dan ik. Zij heeft een begaafde gast nodig, een advocaat of zo. Maar toch niet zo'n tweederangsfiguur.'

Wat is de belangrijkste reden waarom jullie uit elkaar zijn gegroeid?
'Ik heb één grote fout gemaakt. Na de finale van Mijn restaurant hebben we bijna onmiddellijk ons restaurant geopend. Dat was verkeerd. We hadden drie, vier maanden de tijd moeten nemen. Om te verbouwen, om de administratie in orde te maken, ... maar vooral om eventjes tijd te maken voor onszelf. Een lange vakantie had wonderen kunnen doen voor ons, en voor onze relatie. Misschien waren we dan nog samen. Maar neen: het was altijd rush-rush-rush. Ik wist op geen enkel moment waar mijn hoofd stond. Ik was áltijd met het restaurant bezig. Misschien heb ik Gaëlle wel weggejaagd, ja.'

Gaan jullie ook professioneel uit elkaar? Dell'Anno is van Claudio én Gaëlle.
'Ik ken koppels in de horeca die uit elkaar zijn gegaan maar professioneel zijn blijven samenwerken. Ik zou dat niet kunnen. Bij mij is het alles of niets. Maar de vraag is niet aan de orde. Gaëlle heeft al laten weten dat ze uit de zaak wil stappen. Hopelijk kunnen we tot een regeling komen zonder een advocaat, zonder te vechten.'

Sta je financieel sterk genoeg om Gaëlle uit te kopen?
'Neen. Onmogelijk. Ik zal op zoek moeten naar een zakenpartner of met de bank moeten praten. En als er niets anders op zit dan zal ik de boel moeten overlaten en terugkeren naar Knokke.'

Da's drastisch.
'Ja, maar ik zal er alles aan doen om dat te voorkomen.'

Voor vrijgezelle vrouwen is jullie breuk goed nieuws. Knappe Claudio is weer op de markt.
'Ik heb het al willen merken. Op mijn vrije dagen ga ik wel eens een glas drinken in Knokke. Omdat ik het fijn vind om terug te keren naar de plek waar ik vandaan kom. Naar de oude vrienden van wie ik nu heel veel steun krijg, vooral van één iemand. Vorige week werd ik plots door vrouwen aangeklampt. Ik heb gehoord dat het gedaan is met Gaëlle ....en ze zijn vertrokken. Maar we zien wel. Ik ben alleszins niet op zoek.'

Zou je Gaëlle aanraden aan de mannen?
(lacht) 'Dat zou een beetje raar zijn. Mag ik daar niét op antwoorden?'

Je wil je nu meer dan ooit focussen op je keuken.
'Het laatste jaar kwamen hier heel veel mensen over de vloer die eigenlijk alleen naar mij en Gaëlle kwamen kijken. Ik wil dat hoofdstuk afsluiten. Ik wil een vaste waarde zijn in Kortrijk, Dell'Anno moet één van de topadressen van de stad worden. Als de mensen hier buiten wandelen, moeten ze lekker gegeten hebben. Mezelf bewijzen als chef, dat is nu het belangrijkste.'

Wanneer wil je je eerste Michelinster?
'Ik wil daar naar streven, ja. Maar daarvoor heb ik eerst een stabiel team nodig. En daar moet ik eerst, met het vertrek van Gaëlle in het achterhoofd, aan werken. Zolang dat er niet is, mag ik die ster op mijn buik schrijven.' (standaard)