Aan de rand van een holle weg duiken ineens vakwerkhuizen in wit en zwart op. Onder de blauwe hemel schitteren ze tussen de bloeiende seringen en de pioenen. Typisch Engelse cottages? Neen, dit is de Voerstreek! Niet te geloven dat deze bucolische plek ooit de Belgische staat op zijn grondvesten deed daveren.

Als je in één wandeling de essentie van de Voerstreek wilt zien, volg dan de Bronnenwandeling, raadt Guido Sweron van de toeristische dienst me aan. Deze wandeltocht van twee uur is bewegwijzerd met de gele merktekens V4 en vertrekt en eindigt aan het cultureel centrum Veltmanshuis in Sint-Martens-Voeren. Bij het verlaten van de dorpskern wordt het wandelpad een holle weg naar omhoog. Uit de boomwortels langs de hoge bermen stroomt water uit onzichtbare bronnetjes over de kleigrond en de keien, en door de typische holle wegen.

Van west naar oost golft de Voerstreek van 40 meter hoogte in het westen (Moelingen) tot 287 meter in het oosten (Remersdaal). Eeuwenlang heeft het regenwater zich van de plateaus en de heuvelkammen naar beneden een weg gezocht, vruchtbare grond naar de dalen gespoeld en kilometers holle wegen gevormd.