Ons huwelijk was een hel. Ze was een hardvochtige, egocentrische feeks." Dirigent Jan van den Broeck haalt in ' jaar scheiding.
"Altijd ging het om geld" "Eén jaar is het goed gegaan, maar vooral de laatste drie waren een hel. Ik heb al die tijd gezwegen, maar nu wil ik eerlijk zijn. Ik kan bijna niet anders dan onfraaie dingen zeggen over Greet. Voor mij was het een trauma. Toen we uit elkaar gingen, had ik niks meer. Geen bed, geen kast, geen stoel, niets. Greet wilde een vechtscheiding, maar dat heb ik kunnen afwenden. Bij haar ging het altijd om geld. Daarom is het ook fout gelopen tussen ons: ik verdiende niet genoeg naar haar zin."
"Mocht niks van haar" "Ik mocht niks van haar", gaat Van den Broeck verder. "Mijn vrienden en zelfs mijn familie mochten niet op bezoek komen. Greet was half hysterisch toen ik mijn zus en schoonbroer eens binnengelaten had. Op café gaan mocht ik ook niet. Als ik naar het voetbal op tv wilde kijken, moest ik dat weken op voorhand aanvragen. Soms mocht het, en dan zat Greet in de keuken te mokken. En dat terwijl ik alles gedaan heb voor die vrouw. Het huishouden, de was, de boodschappen, koken,... Ik was gewoon haar butler." (svm)
|