Hun creatieve nest. Hun tweede thuis, De plek waar 'het' allemaal gebeurt, modeontwerpster Anna Heylen  gunt ons een exclusieve blik in haar atelier.

Anna Heylen (in de veertig) Studeerde aan de modeacademie in Antwerpen en begon haar lijn in 1996. Opende in 2008 'Maison Anna Heylen' in Antwerpen, zowel atelier als winkel. Maakt naast vrouwen kleding ook kunstige poppen.
 
«Ik heb dit huis gekocht zonder het vanbinnen te hebben gezien, nadat ik er toevallig met de fiets voorbijkwam en het bord 'Te Koop' zag hangen. Compleet gek, maar mijn buikgevoel zei me dat het perfect zou zijn. Ik was al jarenlang op zoek naar een pand inhet centrum van Antwerpen dat geschikt was om én een atelier én een winkel in te maken. Vanaf dag één voelde ik me hier thuis. Ik ben elke dag al om zeven uur in mijn atelier, voor de files.

Ik vind het bovendien fijn omin de stad te kunnen werken. Je ziet veel mensen, je proeft bepaalde sferen: de stad geeft je een zekere drive. 

«Het gebouw is een stapelhuis uit 1904, waarin papier werd opgeslagen. Het heeft nog heel veel authentieke elementen zoals de glasramen, de antieke handlift die in het atelier uitkomt en de loodzware brandkast in art deco. Ik zou ze nooit wegdoen, maar het zou ook praktisch niet gaan
omdat ze gewoonweg te zwaar weegt. In de hal is er nog een schuifwaar je geld kan doorsteken. Ik heb bij de renovatie zoveel mogelijk originele dingen proberen te bewaren. Sommige elementen, zoals bepaalde muren, heb ik ook bewust ruw gehouden. Ik hou van nonchalante chic, dat merk je ook aan mijn collecties. Het hoeft niet te stijfjes te zijn.»

«Mijn atelier zelf zit boven. Het moest vooral een grote ruimte zijn, waarin plaats was voor alle machines. De couturestukken en de bruidsjurken van mijn collectie worden hier volledig geproduceerd. Van de andere maak ik hier één versie en gebeurt de fabricage elders. Ik hou echt van mijn machines. Vooral mijn allereerste Bernina - naaimachine, waarop ik aan de academie werkte, vind ik nog altijd fantastisch.

Er zit ondertussen een nieuwe motor in maar voor de rest werkt ze nog perfect. Een machine wordt beter,naarmate je ze meer gebruikt. Ze moet wat 'gerodeerd' zijn en dat is deze zeker. Ik stik heel graag. Ik probeer veel ideeën al stikkend uit, samen met mijn patroonmaakster Erna. Zij is mijn rechterhand.» (Nina Clara Vanmuysen Foto's Stefanie Faveere)