Betoverend veelzijdig

Zeer ongedwongen sfeertje op de training van Justine Henin gisteren. Carlos Rodriguez pikte een toestel van een Belgische fotograaf en schoot wat kiekjes van zijn poulain. Daarna jongleerde hij met een tennisballetje. Justine signeerde petjes. Er werd gelachen en gedold. Maar toen Rodri-guez na de training werd gevraagd hoe Justine Serena ging aanpakken, verstarde zijn gezicht en werden de lippen verzegeld. Nochtans, bij ons weten heeft Serena geen abonnement op deze krant. 'Als je niks zegt, weet er ook niemand iets', aldus Carlos, onverzettelijk.

Zelfde verhaal in het Amerikaanse kamp. De fotografen en journalisten die naar de Rod Laver Arena trokken - geëscorteerd en voor hoogstens tien minuten zoals de leefregels het voorschrijven - waren na drie minuten al terug. Buitengekeerd. Geen pottenkijkers gewenst.

De twee hoofdrolspelers doen hun best om de match van vanochtend af te doen als een gewone finale van een grandslamtornooi, maar dat is larie. Het is om te beginnen de allereerste keer dat Justine Henin en Serena Williams mekaar bekampen in de finale van een grandslamtornooi. En tweedens is er hun verleden. Roland Garros 2003 vooral: bij een opslag van Serena steekt Justine haar hand op om aan te geven dat ze niet klaar is, de opslag belandt in het net en Justine herinnert zich niks meer. Serena was in alle staten.

'Ach, dat is allemaal zo lang geleden', aldus Justine. 'We hebben hier even gesproken. In de kleedkamer, kort, maar we hebben veel respect voor elkaar. Maar dat belet niet dat we straks op het terrein allebei hetzelfde willen.'

Nummer één

Winnen dus. Serena durft daartoe wel eens zeer agressief uit de hoek te komen. Tegen Na Li schreeuwde ze als een wilde. Is Justine er klaar voor? 'Dat is altijd haar spel geweest', aldus Henin. 'Ze probeert de tegenstander te intimideren. Het lijdt geen twijfel dat het een mentale oorlog wordt. Serena heeft een zware opslag. Maar het zal degene zijn die het het meeste wil, die gaat winnen.'

Serena kon onze landgenote alleen maar bijtreden. 'We willen allebei winnen. Maar degene die bereid is de extra stap te zetten, zal winnen.'

Serena won gisteren met grote zus Venus al het dubbel. Maar dat heeft haar honger niet gestild. 'Een twaalfde grandslamtornooi winnen en op gelijke hoogte komen met Billie Jean King, dat trekt me wel aan.'

Serena Williams is nummer één van de wereld en blijft dat ook maandag. Wat ook de uitkomst van de finale hier is. Maar impliciet is de winnaar van vandaag de echte nummer één. Justine ziet het anders. 'Ik ben gestopt als nummer één. Serena is nadien de beste gebleken, de meest regelmatige ook, al piekt ze naar de grote tornooien. Als ik de finale win, dan is dat knap, maar daar stopt het niet mee. Ik weet dat me nog heel veel werk wacht. Fysiek. Ik moet sterker worden en sneller. En beter qua recuperatie. Ik denk dat ik de bal nooit beter heb geraakt dan nu. Maar het is hier duidelijk gebleken dat, misschien precies omdat ik zo goed speel, mijn recuperatie nog niet op hetzelfde niveau staat. Als ik maandag terugkeer in België, wacht me werk. Dat weet ik nu al. Mijn comeback stopt heus niet in Melbourne. Ook niet als ik win.' (nieuwsblad)