Ruw is de West-Vlaamse acteur Karel Deruwe allerminst. Zijn aaibaarheidsfactor is best hoog, of heb je dat nog niet gemerkt als hij op je scherm verschijnt? Al sinds zijn 30ste voelt hij zich best Thuis in TV-land, of het nu was als Guido in Familie, als Walter Frans in Thuis of als zichzelf in Steracteur Sterartiest. Flikken, Stille Waters, Witse, Aspe, Katarakt
al deze series kregen de acteur weleens over de vloer. En nu stond hij bij ons voor de deur. Knock knock
whos there? Dames en heren: meet Karel Deruwe!
Was er, toen je als kind opgroeide, veel cultuur in je omgeving?
 Ik ben een cultureel kind en kreeg dat inderdaad met de paplepel mee. Cultuur was er gewoon altijd.
Wat is je vroegste culturele herinnering?
De jongste ervaring gaat terug naar mijn derde levensjaar toen het Ockegem Gezelschap, waar mijn vader deel van uitmaakte, bij ons thuis repeteerde. Ik vond het evenwel normaal om die mensen bezig te horen. Ik ben midden in een zeer cultureel en artistiek midden opgegroeid.
Als je je acteertalent zou mogen ruilen met een ander artistiek talent, wat zou je dan verkiezen?
Ik zou graag tekenen en schilderen, maar heb daar vooralsnog geen of veel te weinig tijd voor. Ik schrijf wel gedichten en probeer daar goed in te zijn.
Welke kunstdiscipline ligt je wel? En welke minder?
Film en filmmuziek bevalt me erg. Wat me niet direct kan bekoren is kunst die artificieel is. Kunst om de kunst, het onechte ervan. Kunst zonder adem, vind ik dat, en het bestaat jammer genoeg in elke kunstdiscipline.
Stel: je mag een avond lang gaan tafelen met drie kunstenaars. Wie zijn de uitverkorenen? En waarover zou je het dan willen hebben?
James Ensor, Jacques Brel en Pablo Picasso. Ik zou het met hen willen hebben over het leven. Ik zou geen vragen voorbereiden, maar hen de vragen stellen die op dat moment in me opkomen. Ik zou luisteren en kijken en lachen met hun gevoel voor humor, met hen wenen over pijn, maar ook met hen stil zijn en niks zeggen.
Welk cultureel-historisch moment had je live willen meemaken?
De val van de Berlijnse Muur.
Stel: in de hemel is ook cultuur, die je tot in de eeuwigheid mag bezichtigen of beluisteren. Wat wil je daar dan aantreffen?
Liefst van al nieuwe films en muziek, nieuwe interessante boeken en meeslepende romans, spannende thrillers en mooi geïllustreerde kunstboeken. Laat de artiesten zelf maar zo. Ik veronderstel dat die er geen behoefte aan hebben om ginder nog eens met andere artiesten om te gaan.
Welke Vlaamse kunstenaar verdient volgens jou een standbeeld?
Niemand, omdat ik een standbeeld als eerbetoon zo bedrukkend vind. Wat niet wil zeggen dat ik niet van standbeelden hou. Ik ben gek van beeldende kunst omwille van de rust en de stilte die het doorgaans omringt. Maar als er dan toch aan eerbetoon moet gedaan worden, dan zou ik kiezen voor Toots Thielemans. (uit in Vlaanderen)
|
