Mooiste geschenk, maar dan wel zonder strikje. Sophie schonk haar man Alain een nier.
Sophie (39) is opvoedster,Alain (40) vertegenwoordiger. Samen hebben ze drie kinderen.
Sophie: Dat je misschien ooit een nier zal afstaan aan je man, daar denk je écht niet aan als je trouwt en belooft elkaar te steunen in goede en kwade dagen. Toch heb ik het gedaan. Het was simpelweg de beste oplossing. Alain was al drie jaar afhankelijk van dialyse en stond op een wachtlijst voor een nier van een overleden donor. Door de ziekte van Berger stootte zijn lichaam zijn nieren geleidelijk aan af. Ik had de keuze: verder leven met een zieke man, met een papa waar mijn kinderen niet veel aan hadden, of een nier doneren.
Alain: Toen Sophie voorstelde om donor te zijn, leek het me onverstandig om in een perfect gezond lichaam te snijden. Toen de artsen de procedure hadden toegelicht, inclusief de risico's, heb ik er toch mee ingestemd.
Sophie: De dag voor de operatie zijn we samen het ziekenhuis binnengegaan. We lagen elk in ons kamertje, te wachten tot de operatie 's morgens. Door mijn raam kon ik binnenkijken in Alains kamer. Ik heb hem even gebeld, we hebben nog even gezwaaid en dat was het. Twee dagen na de operatie heb ik Alain kort teruggezien. Ik ben net tot aan de deur van zijn kamer geraakt, in een rolstoel met veel zakjes en draadjes aan mijn lijf. Even over zijn voeten wrijven, meer kon ik niet. De dagen erop zagen we elkaar steeds vaker.
Alain mocht zijn kamer niet uit omdat het gevaar op infecties te groot was. Ik kon wel al tot bij hem strompelen. De artsen leggen koppels die samen geopereerd zijn met opzet ver van mekaar, zodat je veel moet bewegen om elkaar te zien. Soms sjokte ik eens naar het winkelt je beneden, als hij zin had in snoep. 's Middags aten we samen aan zijn tafel, .in de namiddag deden we samen ons dutje. We leken net twee oudjes. Als we tv keken en er iets grappigs te zien was, hielden we onze buiken vast omdat lachen nogte veel pijn deed.
We weten nu ongeveer hoe onze oude dag zal zijn, door samen zo'n operatie door te maken. Toch veranderde de donatie onze relatie niet. Als het ooit fout loopt, zullen we niet samen blijven omdat ik Alain een nier gaf.
Alain: Ik besef wel dat wat Sophie me gaf het mooiste geschenk is dat je kan krijgen. Haar hetzelfde teruggeven in ruil gaat niet. Ik heb dat ook niet geprobeerd. We gaan wel elk jaar uit eten in die periode: we zijn geopereerd drie dagen na onze huwelijksverjaardag. Dus we hebben telkens een dubbele reden om te vieren.
Sophie: Ik ben blij dat Alain me niet overlaadt met geschenken, of dat hij me ophemelt. Ik zou me er ongemakkelijk bij voelen. Je kan zoiets niet materieel goedmaken. Het doet mij plezier dat Alain nog altijd tevreden is als ik hem 's avonds zijn koffie met een chocolaatje breng. Ik kan geen tweede nier meer geven (lacht). (Nina)
Wordt vervolgd (Christel gaf een nier aan haar zus Margot)
Lees ook: Dorine gaf haar dochter een stuk van haar lever
|