Dat Eva ons een hoop ellende op de nek haalde door in het Aards Paradijs in een appel te bijten is een fabeltje. De Bijbel heeft het alleen maar over 'de verboden vrucht' en dat kan beslist geen appel zijn geweest. Zo'n eenvoudige appel is een natuurlijke mini-apotheek, die allerlei eigenschappen bevat om een mens gezond te houden en die ook een flinke bijdrage kan leveren voor het herwinnen van een goede gezondheid.

'One apple a day, keeps the doctor away', zegt men in Engeland. Slechts één probleem: de meeste Belgen eten gemiddeld één appel per week. Komt dat omdat wij de beste appels van de wereld hebben? Duizenden jaren lang werd deze vrucht gewaardeerd. En terecht! Farao Ramses II liet er in de Nijl-delta hele plantages van aanleggen. Karel de Grote decreteerde in het jaar 800 de aanbouw van appelbomen in heel zijn rijk. En in Wereldoorlog I behandelden legerartsen de zware diarree-epidemieën met appels. Er bestaat overigens geen beter regulerend middel voor de stoelgang dan appels. Bij diarree slorpen zij vocht en toxines op en vergroten zij het volume. Bij trage of moeilijke stoelgang activeren zij de peristaltische (knedende, doorschuivende) beweging van de darm. En zij werken altijd ontgiftend.

Voor de maaltijd of afzonderlijk
Alvorens verder te gaan alvast deze tips: 

 Niet de mooiste vruchten zijn de beste. Koop gerust goedkope 'tweede klas' -appels. Let vooral op de smaak. De appels met de betere smaak hebben in de regel een groter gehalte aan vitamines en andere waardevolle stoffen.

Appels kan men lang koud bewaren, in de koelkast bijvoorbeeld, maar eet een appel nooit koud, want dan is hij moeilijk verteerbaar.
 
Appels en koolhydraten gaan niet samen. Appels zijn ook niet geschikt als dessert. Eet ze steeds vóór de maaltijd. Of afzonderlijk.

Als tussendoortje om 11 uur zijn ze bijvoorbeeld zeer geschikt: ze remmen de honger af en geven extra energie. Echter niet vergeten: goed kauwen. Ze zijn overigens niet alleen' goed voor de dorst'. Het zijn echte energieleveranciers. 

Appels bevatten naast vitamines (A, B en C) onder meer nog mineralen en sporenelementen. In totaal bevat een appel driehonderd waardevolle bioactieve stoffen waaronder bio-flavonoïden en organische zuren, die de lever ontgiften. Heel belangrijk is het 'pectine', een zwelstof die de darm volume geeft, water en toxines opzuigt en een gezonde stoelgang bevordert. Bovendien bindt het zich aan galzuur en heeft het een gunstige invloed op de cholesterol. Het looizuur van zijn kant remt de groei van ziekmakende bacteriën af. Appels passen uitstekend in een afslankdieet; voor schoolkinderen zijn ze een vitaminenbom en kilometervreters houden zij fit. Ze bestrijden het hongergevoel, zorgen dat de spieren voldoende natuurlijke suikers krijgen, voorkomen hypoglycemie (te lage bloedsuikerspiegel) en geven energie.