Reportage: Ecologisch wonen(deel één). Om het huis van Mira en Dave te bereiken, rij je in Averbode tot waar je denkt dat de wereld stopt. Daar loopt een smal veldwegje het bos in. Aan de rand van het bos staat een huis in leem. Het is daar dat Mira en Dave hun drie kinderen, Felix (6). Jerom (3) en Renée (1) met liefde voor de natuur in het leven zetten. (Trix Slock)
Bouwen is per definitie niet ecologisch," start Dave Van den broeck zijn verhaal. "Het was dan ook helemaal niet de bedoeling om een huis te bouwen. Wij huurden eerst een appartement in Molenstede. Toen Mira zwanger werd wilden we een huis kopen. Het zou ons alvast meer ruimte geven om een kind op te voeden. Een tuin leek ons heerlijk.
We gingen op zoek naar een huis in Brussel of Antwerpen om in de stad, dicht bij cultuur en werk te wonen. Een oud huis opknappen, en helemaal het onze maken, strookte immers ook met onze filosofie. De wereld is al zo vol gebouwd. De laatste plekjes natuur ook nog gaan volbouwen, zagen we echt niet zitten. Misschien komt die filosofie ook voor een stuk uit mijn opleiding. Ik ben industrieel ingenieur kernenergie.
Romantische start. De hoogzwangere Mira knikt. "Mijn moeder bezat echter nog een stuk grond. Niet zomaar grond, maar een perceel dat in de oorlog afgegraasd werd door koeien, die dan op hun beurt de hele familie in leven hielden. De emotionele waarde van dat stuk grond was te hoog om het te verkopen. Mijn moeder zag er graag haar kleinkinderen opgroeien. Tegen die idyllische visie konden we niets hebben en dus besloten we om hier in Averbode op het stuk grond van mijn moeder een huis te bouwen. We sloten een soort compromis, dus tussen onze praktische overwegingen en de romantische visie van mijn moeder. Onze voorwaarde was wel dat het huis moest passen in de omgeving en zo natuurvriendelijk mogelijk zou opgetrokken worden. Dat het landelijke Averbode een kindvriendelijkere omgeving was dan Brussel of Antwerpen, was dan meegenomen."
De geur van leem Dave ging op zoek naar een architect en schuimde beurzen af. De stap om te bouwen met hout was snel gezet, maar de andere materialen moesten nog gekozen worden. Mira en Dave sloten zich aan bij het VIBE (Vlaams Instituut voor Bio-Ecologisch Bouwen en Wone)!. Op die manier verkregen ze een lijst met leveranciers en contactpersonen en zijn ze terecht gekomen bij architect Herwig Van Soom van ORCA Architectenbureau. Hij had het eerste strobalenhuis in België gebouwd. "Uiteindelijk hebben wij na overleg met de architect gekozen voor een huis in houtskelet met een hoog gedeelte en een lager nachtgedeelte in strobalen, bedekt met leem", vertelt Dave.
"Niet dat we onmiddellijk verkocht waren voor een strobalen huis. We hebben er veel over gelezen en verschillende huizen bezocht. We wilden vooral het juiste gevoel krijgen. Toen we een huis in Rotselaar bezochten, kregen we dat goeie, natuurlijke gevoel waar we naar op zoek waren. Het was een oude boerderij die verbouwd was en waar een houtkachel brandde, toen wisten we wat we wilden: het gevoel, maar ook de geur die in dit huis hing. De geur van leem." De architect tekende wat Mira en Dave wilden, "Het was een samenspel. Wij zegden bijvoorbeeld niet: 'wij willen geen garage' of 'wij willen geen aparte eetkamer', maar voor ons hoefde de.... Deel twee volgt.
|