Aan Fons Van Looy uit Boer zkt vrouw heeft de natie al veel plezier beleefd. De boer is blij dat hij de gekte rond het programma vanuit het buitenland mag meemaken. 'Alleen mijn moeder hoopt dat het zo snel mogelijk voorbij is.'

In het Franse Saint-Sornin-Leulac - populatie: 642 - weet bijna niemand dat Fons 'de la Belgique' in Vlaanderen een vedette is. Het dorp in de prachtige streek van de Limousin net boven Limoges kent de 49-jarige boer uit Hever als een hardwerkende Vlaming die honderd hectare te onderhouden heeft. Dichte buren heeft hij niet: hier wonen ze met twintig op één vierkante kilometer. Anders hadden ze het wel gemerkt: hij krijgt de laatste weken opvallend veel bezoek. 'Elke dag stopt hier minstens één Vlaming', zegt Fons. 'Mensen die op doorreis zijn en Fons van Boer zkt vrouw wel eens in het echt willen zien. Ik heb drie pagina's vol namen, adressen en telefoonnummers van mensen die me bezocht hebben. Ze zijn welkom. De natuur is hier prachtig: geen akkerbouw, maar weilanden, bomen en meren.'

Niet alleen de deurbel van Fons maakt overuren: ook zijn telefoon gaat in het rood. 'De dag na elke aflevering van Boer zkt vrouw is het prijs: tien tot vijftien telefoons. En zo gaat dat de hele week door. Een paar vrouwen stoppen ook niet met bellen. Dat is niet zo plezant. Maar ik mag niet klagen, het valt nogal mee.' Nogal wiedes dat het voor Fons meevalt: hij zit lekker in Frankrijk terwijl de gekte rond Boer zkt vrouw zich in het verre Vlaamse land afspeelt. 'Ik zit ver weg van de heisa. Als ik straks in Limoges boodschappen ga doen, is er niemand die mij herkent. Dat was drie weken geleden wel anders. Toen was ik twee dagen in België. Ik kon letterlijk geen stap zetten of ik werd aangesproken. Elke keer dezelfde vragen: hoe is dat nu afgelopen met Nadine? Ik vraag me af hoe de andere boeren van Boer zkt vrouw dat volhouden.'

Nu het dan toch over Nadine gaat: Fons koos voor de Heusdense lookalike van actrice Sophia Loren om zijn leven mee door te brengen, toch voor de duur van het programma. Dat zorgde al voor hilarische taferelen toen Fons met Nadine op restaurant ging. Fons hield een lichtblauwe cocktail voor antivries, verwarde een groene asperge met een boontje en nam voor het eerst in zijn leven een vismes ter hand. Allemaal heel geestig, maar Fons kwam er wél uit als de lompe boer die met veel moeite mes en vork kan hanteren. Fons relativeert. 'Ik weet óók dat die cocktail geen antivries was; het leek gewoon sprekend op de vloeistof die ik 's winters in mijn tractoren giet. Het was ook donker in dat restaurant: dan wordt een asperge al gauw een boon. Maar het klopt dat ik nog nooit een vismes had gebruikt: en dan? Zo'n ding snijdt van geen kanten. Het kan me weinig schelen hoe ik in dat restaurant overkwam. De sfeer zat erin, de cameraman kon zich niet houden van het lachen. Ik ga liever frieten eten met ne wust.'

Voor een nuchtere man als Fons moet het toch wennen zijn: meedraaien in een mediacircus met elke week meer dan een miljoen kijkende Vlamingen en de kranten en weekbladen die daar graag op inspelen. 'Terwijl ik niet eens degene was die zich heeft ingeschreven voor dit programma. Zij hebben mij gevraagd. Ze hebben oude krantenartikels gevonden waarin stond dat ik naar Frankrijk ging trekken. Toen ze me belden voor Boer zkt vrouw heb ik meteen ja gezegd. Niet dat ik hopeloos verloren ben zonder vrouw. Ik wou het een keer meemaken. Dat ze nu van alles over mij schrijven, raakte me niet. Over een maand of twee zijn de mensen dat allemaal vergeten. Alleen mijn moeder en mijn zus hebben het moeilijk met wat sommige bladen over mijn schrijven. Dingen als naakt flikflooien en zo. Ik ben streng katholiek opgevoed en mijn moeder vindt dit misplaatst. Ik kan dat begrijpen: zij worden er in België over aangesproken, ik niet. Ik kan er nog om lachen.'

Toch moet het niet prettig zijn om over jezelf te lezen dat je niet meer dan een overjaarse puber bent. Dat zei kandidate Solange toen Fons haar naar huis stuurde. 'Ik weet dat Solange dat heeft gezegd en ik ben er niet boos om. Ik ben jong van geest en jong van lichaam. Als ik met een vrouw van vijftig praat, heb ik meestal het gevoel dat ze te oud zijn. Ik ben al 49, maar droom nog altijd van kinderen krijgen. Zet dat uit je hoofd, zei Solange. Maar zij hééft al een kind.'

De vraag is dan wat deze stevige stronk in een vrouw zoekt. 'Tof gezelschap. Dat op de eerste plaats: je moet je beter voelen bij die vrouw dan als je alleen bent. Maar er zijn ook primaire behoeften die vervuld moeten worden. Want waarom ga je op de eerste plaats met een vrouw samenwonen? Omdat de natuur roept, hé? Anders kun je net zo goed met een man leven, met een kameraad. Onderschat dat niet, die primaire behoeften. Wat overdag scheefloopt, kan 's nachts vaak worden rechtgetrokken.' (nieuwsblad)