In rusthuis Edelweis in Begijnendijk zit de schrik voor de Mexicaanse griep er goed in. Aan de deur hangt een briefje: kinderen onder 16 jaar zijn 'tot nader order' niet welkom, want zij kunnen de ouderen besmetten. In Edelweis zitten dus voorlopig alleen nog eenzame oma's en opa's. 'Ik hoop dat ik mijn achterkleinkinderen met Kerstmis toch nog eens kan zien', zegt Rosa Kempeneers (84).

'Ik had normaal bezoek moeten krijgen van mijn kleindochter met haar dochtertje Lotte, dat zeven maanden oud is', vertelt Rosa Kempeneers, die naast haar zus in de zetel zit in de eetzaal van rusthuis Edelweis. 'Ze zouden een namiddagje langskomen, maar hadden gehoord dat ze niet binnen zouden mogen. Mijn kleindochter is dan ook maar thuisgebleven, want ze moet toch op haar kindje passen hé.'

Het is een gevolg van de Mexicaanse griep: kinderen onder 16 jaar zijn in het rusthuis in Begijnendijk niet meer welkom. De Mexicaanse griep heeft er nog geen slachtoffers gemaakt, maar de directie wil het zekere voor het onzekere nemen. 'Tot nader order mogen de kinderen hun oma's en opa's niet meer bezoeken', zegt zorgcoördinator Noël Verellen. 'Het risico dat ze de bejaarden besmetten, is te groot. Je mag niet vergeten dat de senioren bij ons gemiddeld 85 jaar oud zijn en bijna allemaal tot de risicogroep behoren.'

De directie nam de maatregel omdat er in de buurt veel scholieren getroffen werden door het A/H1N1-virus. 'En die groep jongeren moet soms nog op de elementaire hygiëne gewezen worden.' Het personeel van rusthuis Edelweis verzorgt de bejaarden consequent met mondmaskers en gebruikt desinfecterende gels.

'Ik heb drie achterkleinkinderen', vertelt Rosa Kempeneers. 'Behalve Lotte heb je ook Dries (1,5) en Kato (3) die geregeld op bezoek komen. Ik hoop dat de directie deze maatregel snel terug zal intrekken, want ik heb geen schrik voor de Mexicaanse griep. Natuurlijk willen ze er niet de schuld van dragen dat de kinderen mij zouden besmetten. Ik word wel eens verkouden en moet misschien een pikuur krijgen, maar ik heb geen schrik van de griep.'

'Ze brachten dikwijls cadeautjes mee voor mij. Geen pralines, nee, want die mag ik niet eten. Wel nieuwe schoenen of een rok, bijvoorbeeld. Ik ga nu weer even moeten wachten. Gelukkig mogen mijn zus en mijn broer nog binnen, maar ik hoop dat ik mijn achterkleinkinderen met Kerstmis terug kan zien. Of met Nieuwjaar.'

Ook Leonie Paeps (92) vindt het jammer dat haar achterkleinkinderen nu niet op bezoek komen. 'Mijn kleindochter springt elke dag binnen na haar werk en soms neemt ze haar drie kinderen mee', zegt Paeps. 'Dat zijn heel plezante kinderen, er zit een tweeling tussen. Ze brengen altijd aardbeien mee, want ze weten dat ik daar zot van ben. Het hele jaar door eet ik aardbeien.'

'Gelukkig komen ze mij ook vaak halen op zondag, zodat ik toch bij hen kan zijn. Vroeger kwamen ze mee tot boven, nu zullen ze in de auto wachten. Het is toch raar dat ik nog wel op bezoek mag, want ze kunnen mij dan eigenlijk daar besmetten. (lacht) Maar kom, ik ben 92 jaar, ik moet toch van iets sterven.'

In de meeste rusthuizen worden alleen zieke bezoekers geweerd en zijn er vaccinaties voor het personeel en voor de ouderen die zich in een risicogroep bevinden. Toch is het niet de eerste keer dat zoiets gebeurt. 'Bij de gewone wintergriep zijn er ook rusthuizen die de kinderen buiten houden', zegt Jan Eyckmans van de FOD Volksgezondheid. 'Bij kinderen zijn virussen veel actiever, ook als ze nog niet ziek of al genezen zijn. En omdat de wintergriep elk jaar zo'n 1.500 vooral hoogbejaarde slachtoffers maakt, is dat een nuttige maatregel. Voor de Mexicaanse griep vallen ouderen niet automatisch in de risicogroep, dus de overheid zal deze maatregel nooit opleggen. Vooral vaccinatie is nu het grote wapen.'
(nieuwsblad Koen en Alain)