Kapitein Winokio is muzikant en producer.

Onlangs liep op UiTinVlaanderen.be een wedstrijd waarbij de prijsvraag was: "Noem een bekende kapitein." Groot was onze verbazing toen bleek dat de immer populaire Kapitein Iglo in het aantal antwoorden met zeemijlen voorsprong werd voorbijgestoken door Kapitein Winokio. Nadat hij eerst 1 beer zag, daarna 2 en vervolgens 3, lachte en danste hij alsof er nooit iets anders had bestaan. Met zijn meest recente CD, Kapitein Winokio proeft, brengt hij een lekker verhaal voor fijnproevers. Ben je benieuwd of hij ook in smaak Kapitein Iglo ver achter zich laat, surf dan snel naar zijn schip op kapiteinwinokio.be!

Werd je als kind al cultureel gestimuleerd?
'Cultureel stimuleren' vind ik nogal beladen klinken voor een kind. Ik weet niet of een kind beseft of het al dan niet cultureel gestimuleerd wordt. Maar als het betekent dat er thuis muziek op staat of dat een kind naar een schoolvoorstelling gaat kijken of het krijgt piano- of muziekles, dan worden kinderen aan de lopende band gestimuleerd. Het onderwijs is een van de belangrijkste inspiratiebronnen voor een kind. Cultuur is voor mij het gevoel dat je iets wil en kan leren.
Zelf ben ik niet zo onder de indruk van al die opgelegde culturele nummertjes. Dat leidt enkel tot frustratie. Toen ik vijf jaar was hoopten mijn ouders van mij een pianowonder te maken, maar helaas, ik had een bloedhekel aan mijn leraar. Later heb ik dan voor de drums gekozen. Of de drums voor mij... daar ben ik nog niet helemaal uit.

Als je een artistiek talent zou mogen kiezen, waar zou je dan heel goed in willen zijn?
Niet dat ik het leven van die man wil leven, maar ik was graag een klassieke concertpianist geweest zoals David Helfgott (zie de film Shine, nvdr.) Ik hoorde onlangs ook nog op Klara vertellen over een Duitse concertpianist die tijdens de oorlog speelde opdat de mensen de bommen zouden vergeten. Dat is toch geweldig! Het lijkt mij fantastisch om voor een volle zaal Bach te kunnen spelen.

Wat zegt jou dan weer helemaal niets?
Ik zou niet de hele dag op een kantoor willen zitten of in de file willen staan. Ik word onrustig op plekken die mij niet inspireren.

En op cultureel gebied?
Op de Kunsthumaniora volgde ik de richting Woordkunst en Drama. Daar kregen wij muziekleer, video, dans, poëzie, kunstgeschiedenis, kortom, elke mogelijke kunstdisciple die je je kan voorstellen. Toen ik afstudeerde wist ik echt niet wat ik ging doen, gewoon omdat ik het allemaal wilde doen. In mijn huis hangt een affiche van Panamarenko en daar staat op "Alles willen, alles kunnen, alles leren, alles proeven!" Ik zal nooit nog een groot violist worden, ook geen groot pianist, maar het verlangen om van alles te willen proeven, wil ik nooit verliezen.

We sturen je een avond op restaurant met drie persoonlijkheden. Wie mogen jou vergezellen?
Ik ga niet graag op restaurant, maar met Filip Dewinter, Geert Wilders en Barack Obama wil ik nog wel een pint gaan drinken.

Drie politici?
Wat mij in politici intrigeert, is hoe en waarom zij de wereld willen veranderen. Vooral dan wat de kinderen betreft. In volle verkiezingsstrijd wilde ik verkleed als Kapitein Winokio aan enkele politici de vraag stellen wat ze voor kinderen in petto hebben. Ik was toen al benieuwd wat een Filip Dewinter daarop zou zeggen.Voorts hoop ik dat de ene politicus de andere kan ontwapenen.Ik herinner mij een uitspraak van Yoko Ono die in een interview zei: "Had mij één nacht met Hitler gegund en 't was allemaal niet gebeurd." Mooi, toch?

Welk moment in de geschiedenis had je live willen meemaken?
Misschien wel een of ander wonder van Jezus Christus.

Heb je een voorkeur? Mijn favoriet is het moment dat hij water in wijn verandert...
Inderdaad (lacht), maar ik ben ook fan van hoe hij een blinde terug liet zien. Ook zijn geboorte had ik wel willen bijwonen.

Je lijkt hoog op te lopen met Jezus. Ben je gelovig?
Ik geloof in de mens en in de natuur. Niet in Jezus dus, maar ik ben wel een aanhanger van het hele theatrale concept dat rond religie hangt. Ik was ooit eens in Cuba toen er een hevige orkaan woedde. De kracht die daarvan uitging, was fantastisch! Om diezelfde reden wil ik ook wel eens een oorlog meemaken, niet de meest recente weredloorlogen, maar wel een oorlog in de tijd van Alexander de Grote of het Ottomaanse leger. Maar goed, ik wil overal bij zijn, als je mij dezelfde vraag binnen tien minuten stelt, zeg ik misschien dat ik Woodstoch had willen meemaken, een prachtig natuurverschijnsel of dat ik had willen mee varen op het schip van Columbus.

Overigens, plots schiet mij te binnen met wie ik echt op café wil. Schrap Dewinter, Wilders en Obama maar. Ik kies resoluut voor The Marx Brothers. Zij hebben mij het geloof gegeven dat je de wereld kan veranderen met humor.

Wat neem je mee naar de eeuwigheid?
Mijn verstand.

Verklaar je nader.
Ik geloof dat je terugkomt als een van de vier natuurelementen. Ik zou graag terugkeren als wind. En als je dan verstand hebt, dan kan je weleens een jurkje doen opwaaien (lacht).

Wie verdient een standbeeld?
Ik ben niet zo voor standbeelden, maar ik vind Hugo Matthysen wel een boeiende figuur. Dat is een man die zijn kind zijn heeft bewaard, die ook prachtige dingen voor kinderen heeft gemaakt, prachtige muziek ook en die Vlaanderen enorm heeft doen lachen. Nu weet ik niet of die wel een standbeeld nodig heeft, maar een Hugo Matthysen-steegje zou hij misschien nog wel grappig vinden.

Wie zou je voor één dag uit de dood willen terughalen?
Mozart.

En wat zou je hem vragen?
Of hij The Marx Brothers en mij vergezelt op restaurant. (uit in Vlaanderen)