Welke strips las je?
‘Suske en Wiske, Nero en Pol, Pel en Ping. En de Flintstones, die vond ik fantastisch. Dat was de eerste keer in mijn leven dat ik een tekenfilm zag.’

Heb je een culturele herinnering die je speciaal is bijgebleven?
‘Ik herinner me nog heel goed Sneeuwwitje. Die tekenfilm vond ik grappig en eng tegelijk, met die heks, de ketel en die appel. Het was de eerste keer dat ik naar de cinema ging in Nieuwpoort, in de straat om de hoek. Een intrigerende ervaring.’

Als je je gave zou mogen ruilen met een (ander) artistiek talent, welk talent zou je verkiezen?
‘Geen enkel, eigenlijk. Ik ben tevreden met wat ik heb. Het is ook bewust dat ik deze talenten ontwikkeld heb en andere niet. Ik had evengoed in de muziek kunnen gaan, want ik voelde dat zingen ook in mij zat, maar ik geniet meer van muziek wanneer ik er buiten sta dan als ik er sterk mee bezig ben. Je ziet soms bij mensen die fantastisch viool spelen dat ze zich beginnen ergeren bij het luisteren naar andere mensen. Ik heb dat ook een beetje. Anderzijds: als ik naar een museum ga en ik zie een fantastisch schilderij, doet dat gewoon deugd. Ik denk dat een mens niet genoeg talenten kan ontwikkelen in zijn leven. Maar je moet kiezen, hé.’

Welke kunstdiscipline kan jou het meest bekoren? Welke het minst?
‘Wat mij absoluut niks zegt is dans. Ik weet niet hoe dat komt, maar ik begrijp niet waarom een mens rondspringt en probeert een verhaal te vertellen over een of andere stervende zwaan, terwijl dat verhaal ook kan verteld worden in één zin. Het zal wel met mij te maken hebben. Ik zie alleen dat de mensen die dat doen ongelooflijk moeten trainen en oefenen, maar dat maakt het alleen nog pijnlijker. (lacht)
Naar goede muziekoptredens ga ik wel graag. Een van de beste optredens die ik dit jaar gezien heb was van Pere Ubu, een Amerikaanse groep. En mijn eigen kinderen maken fantastische muziek met hun band The Hong Kong Dong. Verder hou ik van goede stand-up zoals die van Wim Helsen of Hans Teeuwen.’

Stel: je mag een avond lang tafelen met een kunstenaar (levend of dood, internationaal, echt of fictief...). Wie is de uitverkorene? Waarover zou het gesprek gaan?
‘Ik zou zeggen: de theaterauteur Roland Topor. Hij is gestorven in 1997. Ik had nog een interview met hem gedaan voor Studio Brussel en daarna waren we samen iets gaan eten. Hij wou met mij een opera maken, maar twee weken later heeft hij een hersenbloeding gekregen… Verschrikkelijk. Maar ik zou met hem die avond in ieder geweldig veel lol trappen, ongelooflijk dronken worden en me rot amuseren.

Welk cultureel-historisch moment had je graag live meegemaakt?
‘Ik had erg graag tussen de dadaïsten en surrealisten geleefd. Het was een zware periode in de geschiedenis, met de Eerste Wereldoorlogv en zo, maar de kracht van die gasten was niet te onderschatten. Iemand als De Chirico deed in die tijd bijvoorbeeld de meest krankzinnige dingen. Of mensen als Picasso, Duchamps, Magritte. De wereld werd ineens veel groter dan hij daarvoor was, met de komst van de auto. Bij ons maken we met internet eigenlijk een beetje iets gelijkaardigs mee.
Stel: in de hemel is er cultuur, die je tot in de eeuwigheid mag bezichtigen/beluisteren. Welke film, boek, muziek, artiest… wil je daar dan aantreffen?
‘Er is op dit moment een nummer dat ik vaak beluister: ‘Day in day out’ van de groep Feeder. Ik heb het vandaag opgelegd en het is echt fantastisch. Dat ga ik mee naar boven nemen. En doe ook maar iets van Picasso. En een pen en papier.’

Welke Vlaamse kunstenaar verdient volgens jou een standbeeld en waarom?
‘Wim Delvoye. Hij kan het dan nog zelf maken, zijn standbeeld. In de Belgische kunst vind ik hem een verademing. En hij is nog jong, dus hij kan nog veel doen.’ (uit in Vlaanderen)