Onze ogen een kostbaar zintuig.
Veel mensen zien minder goed bij het intreden van de duisternis of 's nachts. Het gaat echter niet altijd om echte nachtblindheid. De problemen duiken vaak op bij het autorijden in het donker. Let wel: bijna iedereen rijdt minder graag 's nachts, omdat de lichten van tegenliggers hinderlijk zijn. Verblind worden door een tegenligger is echter geen nachtblindheid. Het duurt gewoon even voor uw ogen zich opnieuw hersteld hebben van de oververzadiging aan licht die op uw netvlies terecht is gekomen.

Wie van een lichte naar een donkere plek gaat, moet zijn ogen altijd even de tijd geven om aan de nieuwe omstandigheden te wennen. Wie echt nachtblind is, ziet weinig of niets in het duister nadat de ogen voldoende tijd hebben gekregen om aan de duisternis te wennen.

In het netvlies van het oog zitten staafjes die ervoor zorgen dat mensen ook in het donker kunnen zien. Bij nachtblindheid laten die staafjes het af-weten. De meeste gevallen van echte nachtbliendheid zijn erfelijk maar niet noodzakelijk van de ene generatie op de andere en komen praktisch even veel voor bij mannen als bij vrouwen. Deze mensen zijn 's nachts een gevaar op de weg.

Door de aandoening retinitis pigmentosa (RP) kunnen die staafjes verdwijnen en is nachtblindheid het eerste symptoom. RP is een progressieve oogaandoening waarbij het netvlies in het oog langzaam afsterft (het verliest zijn functie).  Het is een erfelijke afwijking van het netvlies van beide ogen. Bij de klassieke vorm vermindert het gezichtsvermogen geleidelijk.