Joke Schauvliege (CD&V) is Vlaams minister van Leefmilieu, Natuur en Cultuur.

Tien jaar lang was ze als advocaat verbonden aan de balie in Gent. In '99, Joke Schauvliege was toen nog net geen dertig, werd ze verkozen tot de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Tot voor kort verdiende ze haar sporen als Schepen in Evergem en in juli dit jaar legde ze de eed af als Vlaams Minister voor Leefmilieu, Natuur en Cultuur.
Schauvliege is getrouwd met Peter en mama van dochter Kato en zoon Florian. Ze houdt van beeldhouwen, koestert de droom om piano te kunnen spelen en heeft iets met Hendrik Conscience...
 

Werd je als kind cultureel gestimuleerd?
Jazeker. Ik heb voordracht en dictie gevolgd aan de Academie. Voordrachtoptredens met o.a. werk van Annie M.G. Schmidt maakten daar deel van uit. Aan die uren heb ik heel mooie herinneringen. Die lessen kwamen mij later in mijn werk als advocaat en politica goed van pas omdat ik vaak in het openbaar moet spreken. Als kind stimuleerden mijn ouders mij ook om boeken te lezen. Naar de bibliotheek gaan was voor mij en mijn twee broers heel gewoon.

De Boekenbeurs was het evenement van het jaar! Ik zie nu ook met veel plezier dat mijn dochter een boekenveelvraat is. Wat ik ook vaak gedaan heb als kind, is toneel spelen in de jeugdbeweging. Dat stimuleert de creativiteit en creëert een samenhorigheidsgevoel. Als kind namen mijn ouders mij ook mee naar voorstellingen of optredens. Mijn neef Frank Heye is organist en treedt over de hele wereld op. Zijn concerten in Vlaanderen woon ik vaak bij.

Wat herinner je je uit die periode?
Mijn vader heeft een tekenopleiding gevolgd en hij speelt ook goed gitaar. Als kind vonden wij dat uiteraard fijn. Samen tekenen of liedjes zingen, het schept een band. Nu zijn de kleinkinderen dolgelukkig als opa de gitaar nog eens bovenhaalt.

Als je één artistiek talent zou mogen kiezen, welk zou dat dan zijn?
A l lang droom ik er van om piano te kunnen spelen, het is een bezielend instrument. Ik luister ook heel graag naar pianomuziek, klassieke of moderne vormen, dat maakt niet uit. Heel wat hedendaagse artiesten zitten bijvoorbeeld nog achter een klassieke piano op het podium. Ik denk bijvoorbeeld aan Steven Kolacny van Scala.

Welke kunstdiscipline bekoort jou het meest? En welke het minst?
Ik hou van vele vormen van kunst: van fotografie, over beeldhouwwerk tot toneel of dans. Als ik er één favoriete kunstdiscipline zou moeten uitpikken, kies ik voor beeldhouwen.

Welke drie kunstenaars vraag je mee voor een gezellig avondje tafelen?
Geef mij maar een divers gezelschap. Ik zou Berlinde De Bruyckere, Johan Tahon en Daniël Ost eens rond de tafel willen. Met beeldhouwer Johan Tahon had ik onlangs in het kunstenaarsdorp Watou een boeiend gesprek. Die babbel zou ik graag verder zetten. Met het werk van de Gentse kunstenares Berlinde De Bruyckere ben ik al langer vertrouwd. Naar aanleiding van 50 jaar vrouwenstemrecht heeft ze een groot schilderij gemaakt dat in de Anna Bijnszaal van het Vlaams Parlement hangt. Ze maakt ook beeldhouwwerk. We zouden het aan tafel kunnen hebben over haar internationale carrière. Iets waar ook bloemenkunstenaar Daniël Ost aan werkt. Tot ver buiten onze grenzen maakt hij met bloemen en planten originele en verfrissende kunstwerken. Hij werkt met wat de natuur hem schenkt, verschillend van seizoen tot seizoen. Als minister van Natuur en Cultuur kan ik dat ten zeerste waarderen.

Zou je het gesprek in een bepaalde richting sturen?
Ik zou van hen willen weten wat hen drijft en waaruit ze hun inspiratie putten. Als kunstenaar wil je iets maken dat uniek is, maar indrukken en invloeden zijn niet uit te schakelen. Veel kunstenaars hebben ook een muze. Het lijkt me interessant om het daarover te hebben. Ik zou ook willen ontdekken hoe ze omgaan met de angst ooit hun creativiteit en inspiratie te verliezen.

Welk cultureel-historisch moment had je live willen meemaken? In welke periode had je willen leven?
Gewoon, nu. Dankzij de Europese Unie heerst er al zestig jaar vrede in onze streken. De Europese hymne uit de negende symfonie van Beethoven is trouwens een bijzonder mooi fragment dat iedereen in de EU ondertussen kent. En de tekst van de Duitse dichter Friedrich Schiller sluit perfect aan bij die Europese gedachte: Alle Menschen werden Brüder... alle mensen worden broeders.

Stel dat in de hemel drie kamers gevuld zijn met kunst of met artistieke taferelen. In welke kamers zou je tot in de eeuwigheid kunnen verblijven?
De eerste kamer is gevuld met beeldhouwwerk; er moet ook materiaal aanwezig zijn. De tweede kamer zit tot aan het plafond vol cd’s. In de derde kamer staat een computer waarop ik eindeloos kan surfen.

Welke Vlaamse kunstenaar verdient volgens jou een standbeeld?
De kunstenaar die thuis schildert, schrijft, musiceert, maar daar niet mee naar buiten komt. Zeg maar een standbeeld voor de anonieme kunstenaar.

Welke artiest/kunstenaar zou je voor één dag uit de dood willen terughalen? En wat zou je hem of haar vragen?
Hendrik Conscience, de schrijver van wie gezegd wordt dat hij zijn volk leerde lezen. Hij werd geboren in 1812 - dus nog voor België opgericht werd - uit een Vlaamse moeder en een Franse vader. Hij overleed in 1883. Interessant zou zijn om zijn mening te kennen over de enorme evolutie van het boek. Via bibliotheken, boekhandels en internet is alles voor iedereen beschikbaar. Ook het e-book maakt opgang, sommige bibliotheken stellen het al ter beschikking tegen vergoeding. Zo’n e-book heeft een scherm met de grootte van een gewoon boek en je kan er tot 800 boeken op opslaan. Er beweegt heel wat op dat vlak. We staan in Vlaanderen aan de top met e-audio, waarbij boeken ingesproken worden ten behoeve van blinden bijvoorbeeld. Zou Conscience voor die evolutie open staan? Volgens mij wel! (uit in Vlaanderen)