Of ze wint of niet, maakt voor mij geen verschil. Maar ze loopt zo mooi. De oprechte reactie van de mama van Kim Gevaert tijdens een radiointerview enkele jaren geleden.
Hoeveel fiere ouders of grootouders zouden zich hier niet in herkennen? Het lijkt ook wel een persoonlijk pleidooi voor de olympische gedachte 'deelnemen is belangrijker dan winnen'. Toch zal mama Gevaert wellicht haar adem inhouden als haar dochter tijdens de Spelen in Peking in de startblokken plaatsneemt, klaar om te lopen voor het ultieme doel: een olympische medaille.
Niemand die er op dat moment bij stilstaat dat Kim's spikes en sportkleding misschien gemaakt zijn door een vrouw van haar leeftijd of iets jonger, die tussen de 40 en 100 euro per maand verdient en hiervoor lange dagen heel hard moet werken. Ook dat is een topprestatie, helaas ondergewaardeerd.
Maar laten we eens wat ruimer en vooruit denken. Atleten stellen zich sportieve doelen in hun carrière. Ook sportmerken stellen zich doelen qua winst en groei. Waarom zou het bv. niet kunnen dat sportmerken ook doelen stellen qua arbeidsomstandigheden en die realiseren tegen de Winterspelen van Vancouver in 2010 of de Zomerspelen van Londen 2012?
Wel, dit is de uitdaging die PlayFair 2008 lanceert. PlayFair 2008 roept niet op tot een boycot, maar vraagt respect voor de fundamentele arbeidsrechten van werknemers in de sportkledingindustrie. PlayFair 2008 is een internationale campagne van de internationale Schone Kleren Campagne en de internationale vakbonden !TUC en ITGLWF. www.schonekleren.be
Tot slot, beste Kim, wensen we jou en je familie van harte die olympische medaille.
|
