Slaapkamergenoten Tom Boonen en Stijn Devolder gemotiveerd aan de start in Assen
Tom Boonen kwam in de Tour niet aan sprinten toe, Stijn Devolder niet aan klimmen. In de Vuelta gaan ze beiden op zoek naar rehabilitatie en goud. Dat goud mag zowel een Spaanse leiderstrui zijn als de mooiste WK-medaille later Mendrisio.
Hotel De Woudzoom in Spier. Daar is het dat de mannen van Wilfried Peeters zijn ondergebracht. Een oord van rust in vergelijking met dat oerdrukke hotel Le Méridien in Monaco, waar Boonen pas te elfder ure hoorde dat hij de Tour mocht rijden. In afwachting van de ploegenpresentatie hartje Assen flaneerden Boonen en Devolder samen door het hotel. Quasi ongestoord. Slechts twee groupies smeekten om een foto.
Sinds gisteren slaapt het koningskoppel van Patrick Lefevere ook samen. De reden is Wouter Weylandt die in quarantaine werd geplaatst, alleen op een kamer. De Gentenaar had gistermorgen koorts en heeft last van een buikgriepje. 'En zo is het de allereerste keer dat we samen slapen', zegde Stijn Devolder.
Over de Tour willen ze het allebei niet meer hebben. 'Dat is ook zinloos', zegt de Sint-Lodewijk-Deerlijkenaar. 'Ik heb fouten gemaakt in de voorbereiding. Als je geen fouten maakt, win je. Ik blik nooit op een overwinning terug, wat zou ik dan op dit terugkijken? Ik ben blij dat ik deze Vuelta rijd. Ik hou van deze ronde. Ik ga hier koersen, vanaf dag één. Een klassement interesseert me geen bal. Ik weet ook niet tot hoever ik meega. Ik laat een potentiële ritzege niet liggen. Die etappe van dinsdag van dinsdag van Venlo naar Luik zegt me wat. In eigen land ben je automatisch meer gemotiveerd. Ook de vlakke tijdrit van 30 kilometer in Valencia is een testcase. De proloog is wat kort, maar toch. Een goed of verkeerd aangesneden bocht maakt het verschil.'
Quick Step-ploegleider Wilfried Peeters hoorde Volderke graag gemotiveerd bezig. 'Hij heeft het begrepen, net als Boonen. Het seizoen schuift naar september toe, maar toch heb ik negen gemotiveerde renners bij. Dat is het allerbelangrijkste in deze periode van het seizoen. Ik heb hen uitgelegd dat er in de Vuelta twintig kansen op succes zijn en dat er na het WK maar één renner een jaar lang met de regenboogtrui rondrijdt. Ze moeten elke opportuniteit aangrijpen. Ik hoop dat we kunnen scoren.'
Vorig jaar lukte dat wonderwel. Tot vijf keer toe sloeg Quick Step toe in de Vuelta. Twee keer Bettini, twee keer Boonen en dan nog eens Weylandt. 'De goede dingen vergeten snel, enkel de slechte zaken blijven hangen', filosofeerde Peeters in de lobby van het hotel. Over die mindere periodes wilden Boonen noch Devolder het hebben. Vragen als hoe Boonen over de duizend euro boete denkt voor zijn tweede cocaïnezaak buiten competitie waren taboe. 'Er is al genoeg om te doen geweest. Koersen is hun opdracht en hun vak', stelde perswoordvoerder Alessandro Tegner. 'Het is dit jaar al welletjes geweest.'
Droom
Zo heeft Boonen ook voor deze Vuelta een wens. 'Ik droom van het amarillo, de gouden leiderstrui. In dat shirt door België rijden zou anders wel heel leuk zijn. Ik ken het gevoel. Ik nam één keer het geel in de Tour. Dat gebeurde in Valkenburg zodat ik daags nadien door mijn land reed. Dat wil ik wel nog eens herhalen. Voorwaarde is dat ik in de korte proloog van 4,8 kilometer dicht finish, in de buurt van topfavoriet Fabian Cancellara. Ik kan me op zo'n circuit goed uit de slag trekken. Het wordt met de wind en dat speciale asfalt een heel spectaculair nummer. De verschillen zullen klein zijn. Aan een spurtzege daarentegen zijn twintig seconden bonificatie verbonden. Ik ben wel niet van plan om als een zot te liggen wringen in de tussenspurten. Ik doe het op mijn manier. Mijn wens is dus niet utopisch. Ik won wel in Qatar en in de Eneco Tour in Hasselt, maar mijn laatste echt grote massaspurtzeges dateren van Cordoba en Zamora. De tegenstanders dit keer zijn Oscar Freire, André Greipel en Tylar Farrar en zoals altijd wel een surprise die ineens komt aanstormen. Die jongens heb ik in het verleden dikwijls geklopt. Als bijna 28-jarige sprint ik tegen de vorige en de aanstormende generatie. Hoeveel van die mannen kunnen zeggen dat ze nog tegen Cipollini en Petacchi keer op keer lagen te sprinten? Op Steven de Jongh na (die afhaakt op het einde van het seizoen, red.) hebben we met Marco Velo, Matteo Tosatto, Wouter Weylandt en Allan Davis de snelste mensen van de ploeg bij. Over de trein die ik in de Tour bij had, kan je geen oordeel vellen. Door ziekte was ik zelf nooit goed.'
Voor Boonen en Devolder is dit ook de opstap naar het WK. 'Hoe ver we meegaan, is vandaag nog niet duidelijk', aldus Devolder. 'Ik hoop dat de conditie nu heel snel komt. Bij mij is het heel simpel: voel ik me goed, dan koers ik mee. In het andere geval zie je me niet. Het mislopen van de tijdrittitel in Saint-Ghislain was een tegenvaller, maar lang stond ik er niet bij stil. Uiteindelijk werd ik geklopt door Monfort en Rosseler, twee mensen die ook een stukje met de fiets kunnen rijden en die beter in vorm zaten.'
De volgende dagen krijgen ze allebei Carlo Bomans op visite. 'Ik had wel al telefonisch contact met hem, maar eigenlijk weet de bondscoach al sinds vorig jaar hoe ik over dit WK denk. Onder vier ogen praten we wel de zaken directer door. Tenslotte wordt Mendrisio pas over een maand gehouden. In topconditie raken is de allereerste opdracht. Lukt dat niet, dan is al dat gepraat vooraf zinloos.' (nieuwsblad H.C)
|