Computerspelletjes moeten plaats ruimen voor gezinsvriendelijke attracties.
Ooit waren lunaparken de enige plaatsen waar je computerspellen kon spelen. Nu ieder gezin thuis een spelconsole en een stapel computer-spelletjes heeft, moeten lunaparken dus zichzelf heruitvinden. Eigenlijk zijn we indoor pretparkjes geworden, licht Nico Fernandez, zaakvoerder van Sportland op de Blankenbergse zeedijk, deze evolutie toe.
Een druilerige en gure zaterdagnamiddag, de zeedijk in Blankenberge ligt er verlaten bij. Ideaal weer voor een een bezoekje aan een lunapark ! "Wij zijn even afhankelijk van het goede weer als de rest van de toeristische sector aan de kust. Als de dagjestoeristen thuis blijven, is het bij ons ook kalm. Maar op een topdag komen er hier wel 6.000 mensen over de vloer", vertelt Nico Fernandez die voor de familie Grant onder meer het lunapark Sportland aan de zeedijk uitbaat.
Sportland is gesticht door de familie Grant - met Amerikaanse roots die al generaties lang in de branche zit. Mijn grootvader begon in 1930 al met een lunapark. Er staan hier jammer genoeg geen toestellen meer uit die tijd, vertelt Bruce Grant. "Ik ben de derde generatie aan het hoofd van het bedrijf en mijn dochters staan ook al klaar", vertelt hij met een Antwerps accent terwijl hij door het lunapark stapt.
Hij stopt even bij de (mini- )bowlingbaan die net naast het indoor minigolfterreintje ligt. "Vroeger stonden deze zalen vol computerspellen. Nu moeten we ons toeleggen op groot entertainment, verklaart hij. "Met de minigolf- en bowling attractie willen we een ruimer publiek aanspreken. Het hele gezin moet zich hier kunnen amuseren", vult uitbater Femandez aan. "Onze trouwste klanten zijn gepensioneerden op zoek naar wat sociaal contact"
Minder videospelletjes
Door de inpassing van beide attracties is het aantal computerspellen gedaald van 400 naar een 50-tal. Het gouden tijdperk van de typische arcadespellen lijkt dus voorbij, de lunaparken aan de kust floreren niet meer zoals vroeger. "Van de 48 parken schieten er nog een twaalftal over. Dat komt door de opgang van de consolespelletjes bij de mensen thuis, maar vooral door de veranderende fiscale wetgeving. Sinds de jaren '90 worden onze machines veel zwaarder belast, waardoor vele uitbaters het financieel moeilijk kregen", legt Bruce uit.
Spelconsoles zoals de Nintendo Wii en de Play-Station 3 vliegen met miljoenen over de toonbank. Toch ziet Nico Fernandez ze niet zo gauw in de lunaparken terecht komen. "In de bioscopen zie je die consoles in de hallen staan, maar ze hebben te veel losse onderdelen ... Vooral de controllers zouden bij ons snel voetjes krijgen of stuk gemaakt worden", lacht hij, "Waar we wel nog in investeren, zijn computerspellen die men moeilijk thuis kan spelen : racespelletjes waarbij je op een echte motor zit, dansmachines of andere behendigheidsspelletjes."
|
