Wat zijn we zonder energie? Toen we op een afgelegen camping in de Auvergne plotseling zonder stroom kwamen te zitten,
vreesden we het ergste voor het vlees in de vriezer dat voor de gezamenlijke barbecue was ingekocht. Maar: de EDF bracht redding.
Drinkwater komt uit de kraan, gas uit het keukenfornuis, en als je op een knop drukt gaat het licht branden. Je zou bijna denken dat het allemaal vanzelf gaat. Dat het niet zo is kom je pas te weten als je op een afgelegen camping in de Franse bossen kampeert. Zo reikt het netwerk van Gaz de France (GDF) niet tot in de dunbevolkte gebieden, en de bewoners zijn dan ook aangewezen op gasflessen.
Veel bedrijven (dus ook campings) hebben een eigen gastank op het terrein. Ook drinkwater is niet zomaar voorhanden. Vaak werken dorpen samen om zowel kwaliteit als waterdruk in de leidingen op peil te houden, maar elke burgemeester is verantwoordelijk voor het drinkwater in zijn eigen dorp.
De eigenaar van onze camping verzuchtte dat de tarieven vaker veranderen dan het weer (en dat doet het in de Auvergne nogal eens). Maar er is één stukje energie waar iedereen in Frankrijk met waardering over spreekt. Dat is de leverancier van de elektriciteit, de EDF.
Redder van de natie
EDF staat voor Électricité de France. Met een omzet van ruim 25 miljard euro is de EDF veruit het grootste energiebedrijf van Europa. Je ziet de letters EDF vaak op de waterkrachtcentrales bij stuw-dammen staan, en onderweg naar je camping kom je ongetwijfeld langs één van de 58 EDF-kernreactors in het land.
Ook de zonne- en windenergie is in handen van EDF. Vergeleken met de rest van Europa zijn de stroom-kosten in Frankrijk betrekkelijk laag, op het aansluittarief na dan. Maar het grootste compliment krijgt het bedrijf voor zijn serviceverlening. Als midden in de nacht de bliksem in een trafo-huisje slaat en een paar huizen in een afgelegen dal zonder stroom zitten, komt de reparatiedienst meteen in actie. Weer of geen weer.
Onze cam-pingbeheerder vertelde dat na de 'grote storm' die in december 1999 over midden-Frankrijk trok, de EDF zich opwierp als redder van de natie. Overal lagen afgebroken elektriciteitsmasten, maar in recordtijd had heel het land weer stroom. De redding kwam (letterlijk) van boven. Met helikopters werd zelfs het meest onbereikbare stukje Frankrijk bezocht en de bewoners weer op het elektriciteitsnet aangesloten.
De reparatieploeg
De Auvergne ligt in het Massif Central, en behoort tot de dunst bewoonde gebieden van Frankrijk. Dat betekent een mooi vakantiegebied voor ons, maar ook moeilijk bereikbare huizen en dus overwerk voor de EDF reparatiedienst. Wij kunnen erover meepraten. We hadden op vrijdag voor de hele camping vlees ingekocht voor de feestelijke barbecue die dat weekend op het programma stond. In de nachtelijke uren had het flink gestormd en 's morgens was er plots geen stroom meer.
Al gauw bleek dat de kabels door het dal op een paar plaatsen waren gebroken. Dat de elektrische boiler van de douche niet werkte was tot daar aan toe. Maar al dat vlees in de vriezer dan? Onze campingeigenaar was echter vol vertrouwen: de EDF was op de hoogte. Binnen een uur hing de helikopter boven het dal. Uit drie auto's vol apparatuur stapte een complete ploeg technici en monteurs, die direct aan de slag ging. Een ander team was al bezig met de beschadigde masten. De helikopter bracht de nieuwe kabel van de ene kant van het dal naar de andere, en de mannen op de grond knutselden het allemaal aan elkaar. Vóór het middaguur (dus vóór de grootste hitte) had de vriezer weer stroom, en wij een warme douche.
Energienota
Toen we na een week in de Auvergne op het campingkantoortje kwamen betalen, keken we eens naar het geringe bedrag van het elektriciteits-gebruik op de nota. "Inclusief service," had de campingbeheerder erbij geschreven. "Inclusief voorstelling," schreef ik er zelf onder. Leve de EDF.
Margot Kersten
|
