Impressionisme frankrijk/ 1890-1892 (De kaartspelers) Geïnspireerd door het thema van de kaartspelers, dat in de 17e eeuw geliefd was, schildert Cézanne tussen 1890 en 1892 een van de opmerkelijkste groepsportretten.
In zijn beroemde schilderij De Valsspeler probeert Georges de la Tour de geheimen van de kaartspelers te vatten. Cézanne interesseert zich echter weinig voor zijn personages.
Paul Cézanne 1839 - 1906
Les joueurs de Cartes
Olieverf op doek 47 cm x 57 cm
Niet gesigneerd
Geschilderd tussen 1890 en 1892
Bevindt zich te : Parijs, Musée d'Orsay
Tentoongesteld: Parijs, 1945, 1947
Het doek
Zoals voor veel andere portretten, neemt hij de boeren van Jas de Bouffan, zijn grondbezit bij Aix-en-Provence, als model. Niets in hun alledaagse pose of in hun gezicht onthult hun innerlijke aard. De schilder eist trouwens van zijn modellen een absolute onbeweeglijkheid, waardoor hun houding iets stars krijgt. De schilder interesseert zich eigenlijk veel meer voor de compositie van zijn schilderijen dan voor de figuren De figuren aan tafel voor een fles zijn neergezet volgens een piramidale structuur. De gevouwen armen vormen scherpe hoeken boven de horizontale tafel. Zelfs de gezichten zijn hoekig en de hoeden cilindrisch.
De echte vernieuwing van de doeken uit deze tijd ligt in het gebruik van kleur om de volumes vorm en perspectief te geven. "Tekening en kleur zijn niet verschillend. Af en toe tekent men al schilderend. Hoe meer de kleur in harmonie komt, hoe preciezer de tekening", legt hij uit. Weg met de schetsen in zwart, potlood en krijt moeten voortaan kleur geven.
De kritiek
De kritiek nam pos laat notie van het enorme talent van Cézanne en het belang van zijn theorieën, waarop alle grote schilders van de 20e eeuw zich baseerden. Sommige begonnen zich echter rond 1890 in zijn werk te interesseren "Als eindelijk de mens in zicht komt, beeldt hij hem uit als het landschap, geïsoleerd in zichzelf. Portretten, figuren van drinkers, kaartspelers 1. Opnieuw het volume, niets dan het volume, dat op intieme wijze vermengd wordt met vlees, zenuwen, bloed en de stof zelf. Cézanne lijkt zich alleen uit te drukken door de vorm", schreef de dichter Romuz.
Geschiedenis van het doek.
Het doek werd gekocht door Ambroise Volard, de kunsthandelaar van Cézanne en Gauguin, die het afstond aan Denys Cochin. Deze verkocht het door aan Paul Durand-Ruel. Daarna werd het verworven door de graaf Isaac de Camondo, die het naliet aan het Louvre in 1911 . Via het Musée du Jeu de paume ging het naar het Musée d'Orsay.
|
