Fietsen langs de Loire is helemaal in. 'La Loire à velo' heet het fietspad dat de mooiste Franse rivier volgt. De mooiste?. Ja, zonder twijfel, want na elke bocht is er een schitterende stad of kasteel met een rijke historie. Jeanne d 'Arc, de 'Maagd van Orléans', fietst als een schaduw met mij mee. 

Wie een ritje van zo'n 800 kilometer op de fiets wel wat lijkt kan zich uitleven op 'La Loire à vélo', een (bijna) auto-vrije fietsroute langs de Loire. Soms langs de linkeroever, dan weer rechts van de stroom, en af en toe neemt het pad een stukje binnenland mee. Het is onderdeel van een ambitieus plan om de Noordzee met de Zwarte Zee te verbinden. Die 'Europa fietsroute' volgt de Loire en de Donau, en zo kunt u van Nantes helemaal naar Budapest fietsen. Dan heeft u wel 2400 kilometer voor de boeg, maar voor echte sportfietsers is dat een peulenschilletje. Het eerste stukje van 120 kilometer tussen Tours en Angers werd in 2005 feestelijk geopend, en elk jaar komt er een flink stuk bij.
 
De Maagd van Orléans
Voor vandaag lijkt me het stukje tussen Orléans en Blois wel interessant. Op dertig mei wapperen de vlaggen in Orléans en stap ik op de fiets, maar ik krijg meteen de schrik van mijn leven. Naast mij verschijnt een schimmige vrouwengestalte met een wit banier in de ene en een groot zwaard in de andere hand. "Laat mij maar fietsen," zegt de schim. "Dan mag je bij mij achterop de bagagedrager. Hou mijn zwaard even vast, wil je?" Nee maar, het is zowaar Jeanne d'Arc, de Maagd van Orléans. Er zullen niet veel mensen zijn die thuis kunnen vertellen dat ze bij Jeanne achterop de fiets hebben gezeten, dus ik stem gretig toe. Met eerbied natuurlijk, want ze bleef haar hele leven immers maagd, tot op de brand-stapel in 1431. Was dat ook niet op 30 mei? Vandaar de vlaggen.

Visioenen
Jeanne d'Arc is in Frankrijk het symbool van vastberadenheid, devotie en vaderlandsliefde. En een heleboel mythes. Ze zou haar visioenen recht-streeks van God hebben gekregen. Zo voorspelde ze op welke dag Orléans zou worden bevrijd (zonder een enkel slachtoffer!) en wist ze te vertellen waar het Sint Catharina zwaard van Karel de Grote verborgen lag. Dit zwaard met vijf kruizen werd haar wapen waarmee ze als achttienjarig meisje het leger van de kroonprins leidde. Ze was er bij, toen na de bevrijding van Orléans Karel VII tot koning werd gekroond. Toch viel ze daarna in handen van de Bourgondiërs, die met steun van de Engelsen (en de kerk) haar tot de brandstapel wisten te veroordelen. Vanwege de visioenen werd ze als heks gezien, en voor een meisje stond op het dragen van mannenkleren de doodstraf. Denk daar eens aan, dames, als jullie een nieuwe spijkerbroek gaan kopen.

Waardig symbool
Hoewel door de kerk als heks op de brandstapel gezet, werd ze in 1920 door diezelfde kerk heilig verklaard. Tegenwoordig wordt zij door zowel politiek links als rechts Frankrijk vereerd, om diverse redenen overigens. Hoe dan ook, Jeanne d'Arc is een waardig symbool voor Frankrijk. "Bedankt voor het compliment," klinkt het uit de schim op het zadel voor mij. Ik was even vergeten dat geesten gedachten kunnen lezen. Jeanne d'Arc kon dat al voor ze zelf geest werd - daarom belandde ze immers op de brandstapel. Ze wijst naar de overkant. "Kijk, daar ligt Meung-sur-Loire, dat ik direct na Orléans veroverde. En even verderop ligt Beaugency, met die mooie middeleeuwse brug over de rivier. Dat veroverde ik daarna. En straks in Blois ... " Het klinkt als een lezing bij een diavoorstelling.

"Zeg, als jij zo goed kunt voorspellen, kan je mij vast wel vertellen hoe het weer de komende weken wordt. Ik moet namelijk nog een heel eind langs de Loire fietsen." Zoiets brutaals had ik niet moeten vragen. Voor straf moet ik de rest van de weg naar Blois zelf fietsen, met haar achterop. Voor een geest is ze knap zwaar. Ruud van der Linden.