Zonder handen door de examens. Met een goede voorbereiding kom je zonder handen die hindernis over.
De hindernis: "Ziek voor toetsen" Toetsen zijn vooral leerkansen. Ze tonen kinderen wat ze kunnen. En als ze achteraf ook te weten komen waarom ze iets fout deden, leren kinderen er nog uit. Maar toetsen zijn ook beoordelingskansen. Leerkrachten en ouders willen weten wat het kind waard is. Examens hoeven geen onoverkomelijke hindernissen te zijn. Als leerkrachten en ouders kinderen tijdens het schooljaar goed opvolgen, komen er geen verrassingen. Scholen zijn wel verplicht om na te gaan wat kinderen kunnen en kennen. Ze bepalen zelf hoe ze dat doen. Examens zijn één van de mogelijkheden.
Het resultaat: "Als ik maar geslaagd ben" Het rapport geeft een beeld van de prestaties van kinderen op school. Maar vertelt het wel wat een kind écht waard is? Een rapport is een ideaal aanknopingspunt voor een gesprek. Even de tijd nemen om het samen te overlopen. Anders heeft het weinig zin en is de kans klein dat het volgende rapport er anders uitziet. Ouders kijken beter nooit alleen naar de resultaten, maar ook naar de inspanningen die het kind ervoor heeft geleverd.
Goede cijfers zijn niet vanzelfsprekend. Daar kunnen ouders ook aandacht aan besteden. Het kind ontdekt waar het goed in is en dat hij mooie resultaten haalt als hij inspanningen levert.
Een slecht rapport is een leerkans voor kinderen en ouders. Vier stappen om een slecht rapport te bespreken:
1. Luister naar de interpretatie van uw kind. Hoe verklaart hij de goede of slechte resultaten? "De leraar stelde veel te moeilijke vragen".
2. Laat kinderen voelen dat ze zelf iets aan hun resultaten kunnen doen. "Wat ga je daar nu aan doen"?
3. Zoek samen naar mogelijke interpretaties voor de slechte resultaten en kies de meest aannemelijke. "Ik werk niet hard genoeg tijdens het schooljaar".
4. Stel een actieplan op. Dat biedt kinderen uitzicht en geeft het gevoel dat ze er iets kunnen aan doen. "Zal ik jouw schema's of samenvattingen telkens nalezen"?
De concentratie: "Heb je wel genoeg gestudeerd?" Waar het rustig is, kunnen kinderen zich beter voorbereiden op hun toetsen.
· Enkele gezinsafspraken kunnen ervoor zorgen dat het kind zich optimaal kan concentreren (geen klussen, geen bezoek).
· Kinderen steken heel veel energie in ruzies. Ook als ze er zelf niet rechtstreeks bij betrokken zijn. Een ontspannen sfeer thuis voorkomt dat.
· Praat niet voortdurend over de examens.
In topconditie: "Ik ben kapot" 1.Vooral ook tijdens de examens hebben kinderen voldoende slaap nodig.
2.Wie studeert, krijgt vlugger honger. Zorg voor een stevig ontbijt, evenwichtige en gevarieerde maaltijden.
3.Doe samen met uw kind eens iets ontspannends.
3.Zorg voor een goed verlichte en verluchte studeerplaats, ver weg van lawaai.
De ondersteuning: "Ik kan het niet" Kinderen ondervinden veel steun als ouders zich kwetsbaar opstellen en toegeven dat ze zelf ook fouten maken. Kinderen weten zo dat ze niet perfect hoeven te zijn. Als er een open sfeer heerst thuis, voelen ze dat ze over hun angsten kunnen praten. Dat maakt hen sterk. Wat u kan doen?
· Stel realistische verwachtingen. Zoek uit wat uw kind kan. Vraag van hem niet meer, maar ook niet minder. Schep geen valse verwachtingen. Vertel niet dat hij het zal kunnen als u weet dat dat niet het geval is.
· Gebrek aan interesse van de ouders kan aanleiding geven tot geringe inzet. Hang het examenrooster in de keuken uit. Zo toont u dat u hem volgt.
· Blijf altijd rustig. De angst en zenuwen van uw kind kunnen u besmetten. Ouders die zelf panikeren, verhogen de onzekerheid bij hun kind.
· Als uw kind bang is om een slechte toets te maken, overloop dan eens met hem wat er kan gebeuren als die toets ook echt slecht is. Zo weet hij dat er voor alles een oplossing bestaat. Vertel ook dat u het niet zo erg vindt als het resultaat wat minder is, als hij zijn best maar heeft gedaan.
· Tijdens een toetsperiode zijn kinderen wat opvliegender of vlugger geraakt. Hou daar rekening mee.
|