Het échte dorp van Asterix ligt niet in Bretagne maar in het Belgische Aubechies, een piepklein plaatsje tussen Doornik en Aat.
E
n de dorpshutten van stro en leem zijn hier niet in oorlog met de protserige villa van de Romeinse buurman. Spring in de teletijdmachine en... bereid u voor op een paar forse schokken.
In de langwerpige hut uit de bronstijd zit een vrouw in kleren van jute en dierenvellen op haar knieën graankorrels fijn te pletten met een stenen werktuig. Ze mengt de korrels met water en vormt van het deeg een plat brood. Naast haar op de grond is een oventje van leem met hout heet gestookt. Ze legt het deeg op een plat stuk bot en schuift het in het oventje. Wanneer het brood weer uit de oven komt, is het nog altijd plat. Het smaakt niet slecht, maar is nogal taai. Begrijpelijk, want onze verre voorouders hadden van gist nog nooit gehoord.
Het begrip goeie ouwe tijd krijgt in de Archeosite van Aubechies een andere betekenis. Dit openluchtmuseum wil het dagelijkse leven van onze verre voorouders reconstrueren en dat leven was niet altijd een pretje. Concreet gaat het hier over de mensen die tussen 5000 vóór Christus (het late steentijdperk) en 476 na Christus (de val van het Romeinse rijk) in onze streken woonden. Van de prehistorische volkeren over de Kelten tot de Gallo-Romeinen.
|