Als je probeert voetje voor voetje over een lijn te lopen dan lukt dat meestal alleen als je goed je evenwicht kan bewaren. Diep in je oor zit een klein voelertje voor bewegingen (het evenwichtsorgaan). Dit evenwichtsorgaan voelt het wanneer je hoofd beweegt, bijvoorbeeld als je je hoofd naar links en rechts draait, maar ook als je gewoon loopt en daarbij je hoofd “meeneemt”.
 
Om goed je evenwicht te kunnen bewaren is het belangrijk dat dit evenwichtsorgaan samenwerkt met je ogen. Op deze manier voel je niet alleen dat je beweegt, maar je ziet het ook. In het voorbeeld van het lopen over een lijn zie je bijvoorbeeld wanneer je bijna naast de lijn stapt, maar je voelt ook dat je wat afbuigt. Er wordt dan snel een seintje naar je hersenen gestuurd om je voet weer recht te zetten, op deze manier hou je je evenwicht.
 
Als je in een auto een boek zit te lezen dan zien je ogen het boek dat je stil vasthoudt maar je evenwichtsorgaan voelt dat je naar voren beweegt in de rijdende auto. De informatie van je ogen en evenwichtsorgaan die in je hersenen aankomen kloppen dan niet met elkaar en je hersenen weten even niet meer wat ze moeten doen. Hier kan je heel ziek van worden, dit noemen we wagenziekte. Vaak is het wat minder als je over de schouders van je ouders naar buiten kijkt, je ziet dan namelijk ook dat je beweegt aan bijvoorbeeld de voorbijkomende bomen.