Bekende Brugse Ommelander: Jan Verheyen.
Waarom ben je naar Het Brugse Ommeland verhuisd?
"Toen onze dochter Anna geboren werd, hebben mijn vrouw en ik beslist om uit de stad weg te trekken. We waren allebei wat op Antwerpen uitgekeken en zijn bovendien zelf kinderen van den buiten.

Lien groeide op in Koekelare, ik in Temse en we koesteren onze warme jeugd op het platteland. We wilden onze dochter de jeugd geven die we zelf gehad hebben dus stond het vast dat we de stad gingen inruilen voor een dorp.

Lien heeft maandenlang rondgekeken en uiteindelijk zijn we verliefd geworden op een huis in Ruddervoorde, handig dicht bij Koekelare waar Liens ouders nog steeds wonen. Voor we beslisten hebben we eens goed gekeken waar we zouden terecht komen en het plaatje bleek geweldig te kloppen. De school, de bakker, de beenhouwer, het viel stuk voor stuk als een puzzel in elkaar, dus hebben we de knoop snel doorgehakt:'

Wat bevalt jullie hier?
"We wonen hier nu twee jaar en ik ben nog net zo enthousiast als in het begin. Het is een cliché maar hier zeggen mensen nog 'goeiendag' als je elkaar tegenkomt. Zelfs al ken je elkaar niet. En bij de bakker of de beenhouwer, sowieso het hart van elk dorp, wordt iedereen steevast met zijn voornaam aangesproken. Ik vind dat ongelooflijk, iedereen kent hier letterlijk iedereen. Ik houd van die geborgenheid, van dat cocoongevoel. Dit is een relatief kleine gemeenschap dus klit iedereen wat samen en ik vind dat zeer prettig.

En in tegenstelling tot wat de rest van de mensheid lijkt te denken, ben je hier niet geïsoleerd van de rest van de wereld. Toegegeven, ik moet iets verder rijden als ik een afspraak in Antwerpen of Brussel heb maar die kilometers compenseer ik makkelijk doordat al mijn lokale verplaatsingen zo weinig tijd vergen. De dagdagelijkse boodschappen doe ik zelfs met de fiets. Kortom, ik ben ervan overtuigd dat ik nu minder tijd in het verkeer spendeer:'

Wat zou je absoluut niet meer kunnen missen?
"Het is een geweldig ouderwets woord, maar die geborgenheid zou ik ondertussen echt wel missen. Ik besef wel dat het een beetje een on-realistisch gevoel is en misschien zelfs niet meer tot deze tijd behoort, maar who cares, ik houd van mijn kleine cocoon:' 

Mis je bepaalde aspecten van het stadsleven?
"Verrassend weinig, we waren ook echt klaar om naar het platteland te verhuizen. Bovendien vind ik in het nabijgelegen Torhout alles wat ik nodig heb, van een goed gestockeerde videotheek tot een boekhandel met een ruim assortiment. Als ik echt mijn best doe en me hard concentreer kan ik twee dingetjes opnoemen. In Antwerpen konden we om het even wanneer takeaway bestellen van gelijk welke keuken.

Van Indisch over Italiaans tot Mexicaans. In een landelijke omgeving is dat aanbod uiteraard kleiner. En toen we nog in de stad woonden gingen we vaak op zondagmorgen om 11 u naar de bioscoop om daarna met vrienden te lunchen. Dat was een niet onbelangrijk deel van ons sociaal leven en dat mis ik soms wel een beetje. Maar we compenseren dat euvel door nu etentjes bij ons thuis te plannen:'

Spreek je al een woordje West-Vlaams?
"Dat is al iets minder evident. Ik versta het wel en ik gooi er wel eens een moh gow seg tussen, maar af en toe val ik toch door de mand en moet ik een woordje uitleg vragen. Maar al bij al valt ook dat aspect geweldig mee en hebben de mensen hier bijzonder veel begrip voor mijn inburgeringsperiode:'

Wat is je favoriete plek in Het Brugse Ommeland?
"Als Anna en ik van Baliebrugge naar Torhout fietsen dan houden we graag halt in Groenhovenbos, een heel mooi en goed onderhouden groenplekje met speeltuin en omringd door een bos en een manège:'

Ben je nu vaker op stap in de natuur?
"Absoluut, in de stad had ik niet eens een fiets! Een wielertoerist zal ik wel nooit worden maar alle korte afstanden leg ik al fietsend af. Ik trap weg en weer naar de bakker, de beenhouwer en breng ook Anna per fiets naar school:'

Waar neem je vrienden/familie mee naar toe als je indruk wilt maken?
"Ik ben nogal drukbezet dus speelt mijn sociaal leven zich voornamelijk thuis af en organiseren we meestal vriendendineetjes bij ons thuis. Maar als we op stap gaan, dan trekken we naar Brugge en omgeving. Het culinaire aanbod is er zeer spectaculair en je hebt keuze te over. En zo kan ik meteen ook alle wijsneuzen die meenden dat ik in een Toast Kannibaal-soap ging terechtkomen fijntjes op hun plek zetten".