Hij ziet trouwen niet zitten. Vindt het niet nodig. Of het komt er simpelweg niet van. En daar zit je dan, als jonge vrouw, met een hart vol liefde en een droom van witte jurken....
Saskia uit Antwerpen pr-managerdoet hier haar eigenzinnig aanzoek aan de man van haar leven. Dit hart staat echt symbool voor mijn relatie met Ruud. Toen we pas enkele weken samen waren, gaf hij me een 'true love' broche en met Valentijn kreeg ik een steen met bijna exact datzelfde hart erop. Toen heb ik tegen Ruud gegrapt: ooit laat ik het op mijn lijf tatoeëren. Een echte tattoo vond ik geen optie, maar dankzij deze neptattoo werd ze toch vereeuwigd. Ik heb indertijd het voornaamste verleidingswerk gedaan.
We kenden elkaar al langer, maar toen we allebei single waren en elkaar opnieuw tegen het lijf liepen, klikte het plots. Een week lang hebben we elke dag afgesproken. De ene dag gingen we winkelen, dan gingen we weer wandelen met de hond of op een onmenselijk laat uur chocoladetaart eten. Op dag zeven was het beklonken en twee maanden later woonden we samen. Ik heb hem altijd gezegd:
 | ik heb de moves gedaan in het begin, dus als je met me wil trouwen, zal jij met een aanzoek moeten komen. Dat heeft hij al eens gedaan, maar omdat het altijd van mannen verwacht worden dat ze die stap zetten, vind ik dat het nu maar eens mijn beurt is om met de billen bloot te gaan en hem te verrassen met een aanzoek op mijn manier. Als Ruud dit ziet, denkt hij waarschijnlijk: wat heeft ze nu weer gedaan? (lacht) Hij is de beheerste en rustige helft, ik ben de impulsieve losbol.
We zijn twee uitersten, maar wel zot van elkaar. We amuseren ons te pletter samen. Ik heb onlangs eens een trouwmagazine gekocht en toen met een vriendin dat hele boekje zitten uitpluizen op café. We hebben ons bescheurd van het lachen. Wat een creaties met al die tiara's en bloemen ... echt geen zicht! Ik heb dus maar zelf een plakboek aangelegd met foto's uit de Vogue en zo. Zo kan ik als het zover is aan de stylist uitleggen hoe ik mijn droomjurk zie.
Klassiek wordt het in elk geval niet. Het feest wil ik allesbehalve traditioneel. Uren vol formaliteiten zitten wachten op de verlossende openingsdans, neen, dank je. Ik wil een knalfeest, met een barbecue, walking dinner en vrij podium.
"Fun van begin tot einde! "
|