De eindejaarsperiode is voor iedereen een feest,
maar dan telkens een tikje anders.

Zo vieren zij Kerst en Nieuwjaar.
Wu Chang Ying vindt de culturele verschillen tussen haar geboorte­land China en haar thuisland België best interessant. Ze woont achttien jaar in België en runt twee restau­rants in het Leuvense. Intussen viert ze thuis bescheiden Kerstmis, maar het absolute hoogtepunt is en blijft het Chinees Nieuwjaar.

Momenteel is China economisch aan het groeien. Min of meer alles, goede maar ook slechte dingen van de Westerse cultuur, nemen ze over. Toen ik nog in China woonde, zag ik haast nooit kerstbomen. Nu is het er zoals hier: in de straten zie je kerst­bomen en kerstmannen.
Ik heb drie zonen. Voor hen zet ik een kerstboom en koop ik cadeau­tjes. We eten gezellig samen met de kinderen, maar meer niet. Voor de Chinezen is het Chinees Nieuwjaar heilig. Dit jaar valt het op 7 febru­ari en vieren we het jaar van de rat. Het Chinese Nieuwjaar valt telkens op de eerst volle maan in de winter. Volgens een oude legende liet Boeddha twaalf dieren bij zich komen.

Die vormen onze ho­roscoop: rat, tijger, konijn, draak, slang, paard ... 
Chinezen zijn erg bijgelovig. Om een gelukkig zoet jaar tegemoet te gaan, moet je de dag voor het nieu­we jaar veel snoepen. Vanaf 8 febru­ari mag je twee weken niet naar de kapper of je haren wassen. Je huis schoonmaken mag evenmin, want dan verwijder je het geluk.
We vieren eigenlijk twee keer Nieuwjaar, maar op 31 december is het erg druk in het restaurant. Het Chinese nieuwjaar vieren we uitge­breid. De meeste Chinezen zitten in de horeca. Wanneer de zaak sluit, beginnen we te feesten.

De Chinees heeft voor alles een symbool. Vis zal altijd op de feest­tafel staan, want dat betekent over­vloed. Dim surn, kleine gestoomde hapjes, symboliseren rijkdom. Ze verwijzen naar de munten van vroe­ger.
Sommige dingen neem ik over. Zo houd ik grote schoonmaak zodat we proper aan het nieuwe jaar kunnen beginnen, maar twee weken mijn haar niet wassen, zie ik niet zitten.