Ik wil geld uitgeven maar kan niet! nog eens uitstel van betaling.

Schrik van excessen en een gepeperde rekening op het einde van de maand heeft de minister niet. 'Hebzucht is eigen aan de mens, maar je moet jezelf in de hand houden. Je krijgt bovendien een overzicht van je uitgaven. Ik ben nog nooit geschrokken van mijn maandafrekening.' Deze maand komt op die eindafrekening onder meer het resultaat van enkele shoppinguitstapjes.

Liefde voor dassen
'Mannen schenken veel te weinig aandacht aan hun kleding. Ik hou van dassen. Een das is een mooie expressie van jezelf. Met een das onder-scheid je jezelf van de anderen.' De dassen waar Van Quickenborne binnenkort mee rondloopt zijn ofwel fijn en smal . 'Een beetje retro' - of gebreid. 'Kleding mag wat kosten. Ik ben een publieke persoon dus zorg ik ervoor dat ik er netjes uitzie.

Voor kwaliteit betaal ik trouwens graag. Een pak van Paul Smith bijvoorbeeld. Ik zie dat graag, dus betaal ik het ook graag. Ik ga nooit op zoek naar koopjes. Het enige probleem bij het shoppen is immers tijd. Shoppen doe ik in mijn vrije tijd en die beperkt zich tot zondag. Ik koop bewust bij zelfstandigen. Ik vind dat we de middenstand moeten steunen. Op zondag is de keuze echter beperkt. Bij deze een warme oproep aan alle zelfstandigen om meer op zondag te openen. Ik wil wel geld uitgeven, maar ik kan niet!'

Technologische revolutie
Wat de minister ook met de kredietkaart betaalt, zijn elektronische snufjes. Al is er een voorwaarde aan verbonden. 'Het moet zo eenvoudig mogelijk zijn. Ik heb digitale televisie. Hoe ingewikkeld is dat niet? Heb je daar echt drie verschillende afstandsbedieningen voor nodig? Dat is niet te doen. Een bakje voor de televisie, eentje voor de digitale box en eentje voor de dvd-speler. Graag een eenvoudige oplossing. We maken het onszelf veel te moeilijk.'

Waar Van Quickenborne minder moeite mee heeft, is zijn iPhone. 'Een zeer praktisch ding. Dat is mijn bureau op verplaatsing. Ik doe er alles mee. Mijn agenda bijhouden, mailen,

Vincent Van Quickenborne houdt van controverse.
Vandaag gaat hij door het leven als minister van Ondernemen en Vereenvoudigen, maar als jonge senator wou hij ooit een joint opsteken in het halfrond. Die joint staat niet op de afrekening van zijn kredietkaart. Quickie is nochtans een rabiaat voorstander van betalen met plastic. 'Ik betaal quasi alles met de kaart', zegt hij zonder aarzelen. 'Cash geld is zo onhandig. De munten wegen veel te veel en je moet altijd op zoek naar een geldautomaat. En als je er dan een gevonden hebt, is hij altijd leeg. Dat is toch typisch, niet? Hoe minder cash ik op zak heb, hoe veiliger ik me voel.

Bovendien heb je ook betalen, muziek beluisteren en ik kan er zelfs mee bellen. Zo een ding kost wel wat geld, maar ik heb er al veel plezier aan beleefd en ik vind het zeer nuttig. Ik ben er van overtuigd dat we ooit alles zullen kunnen met onze mobiele telefoon. De toekomst is aan de technologie. Eenvoudige technologie, welteverstaan.' Via zijn iPhone belandt Van Quickenborne al eens op iTunes. 'Om programma's te kopen of muziek. Het aanbod is zo enorm dat een platenwinkel daar nooit tegenop kan. Onlangs kocht ik er de complete filmmuziek van Steve McQueen. Zoiets vind je niet in de winkel. Voor nieuwe cd's en releases daarentegen ga ik nog altijd naar de lokale platenboer. Een cd is tastbaar, een mp3 of software is dat niet.! (Arne)