Landelijke gehuchten
In de landelijke gehuchten van het Brugse Ommeland, hangt nog steeds de sfeer van het Vlaanderen van onze overgrootouders. Compleet met dorpslegendes, kwaalkapelletjes en gemoedelijke cafeetjes waar het bier en de roddels rijkelijk vloeien.
In Zuienkerke is dat niet anders. Hier primeert het Romaanse Sint-Michielskerkje, omringd door een oud stemmig kerkhof waar al wie ge-schiedenis schreef in de schaduw van de eeuwenoude linde rust vond. Word je geplaagd door kwalen, rep je dan naar de Koorts en Krampkapel waar de dorpelingen sinds mensenheugenis verlossing vinden. De Zielebrugge die de Blankenbergse Vaart overspant, is nog zo'n bijzondere dorpsplek. Het verhaal gaat dat vele jaren geleden, op een trieste, kille novemberdag, een man langs deze weg een lijk naar het kerkhof bracht. De brug was steil en nat, zijn wagen kantelde, de kist viel in het water en verdween voorgoed. Wel bleven er op precies diezelfde plek jarenlang luchtbellen opborrelen.
Bedevaartallures
Ook deelgemeente Meetkerke laat zich niet onbetuigd. Dankzij een miraculeus Onze-Lieve-Vrouwbeeldje kreeg de kerk zelfs heuse bedevaart-allures. De legende vertelt immers dat Blankenbergse vissers die het beeldje in hun netten hadden ontdekt en het kleinood vol goede bedoelingen naar een kerk brachten, het de volgende ochtend opnieuw op het strand vonden. Na drie pogingen besloten de vrome vissers om het beeld op de rug van een ezel te binden. Die liep linea recta naar de kerk van Meetkerke.
Ook in Houtave, die andere deelgemeente van Zuienkerke, is het kerkje het middelpunt van alle aandacht. Hier helpt de heilige Appolonia tandpijn verdrijven. In het Oostendse Stene, meer bepaald in het witte Sint-Annakerkje, wordt kiespijn al net zo deskundig opgelost. Al sinds de 17de eeuw vinden tandlijdende bedevaarders hier verlossing.
Godelieve
Mag het iets meer zijn? In de Gistelse Abdij Ten Putte, de thuis van de getergde Godelieve, pogen duizenden gelovigen jaarlijks keel- en oog-ziektes kwijt te spelen of de huiselijke vrede te herstellen. Een schietgebedje in de 19de-eeuwse kerk van Sint-Joris-ten-Distel, een deelgemeente van Beernem en sinds oudsher een bedevaartsplaats, helpt dan weer om etterende puisten magisch te laten verdwijnen. In augustus 2000 stond het gehucht in rep en roer toen bleek dat het beeld van de patroonheilige Sint-Joris gestolen was. Wat later dook het op in een Parijse antiekzaak. Je merkt het, in het Brugse Ommeland weten geheimen, sagen en legendes eeuwenlang te overleven.
|
