Emoties vormen de basis van het mens-zijn. Mensen kunnen vaak niet zo goed met hun emoties omgaan. Ze hebben dat immers nooit echt gellerd. De meesten onderdrukken hun emoties of proberen ze te begrijpen, wat hen veelal nog meer in verwarring brengt. Vandaar dat zoveel mensen rondlopen op zoek naar een beetje geluk. Hoe werkt het?

Je hoeft niets te leren, want je bent liefde.
Iedere persoon heeft zijn eigen frequentie. Dat maakt een mens uniek. Om het gemakkelijk te maken, noemen we die frequentie de nulmediaan. Alles eronder voelt onaangenaam aan; alles boven de eigen frequentie ervaren we als aangenaam. De meeste negeren hun emoties, Wie een slechte evaluatie op het werk krijgt, probeert zo snel mogelijk aan iets anders te denken door de tv of muziek op te zetten, een glas wijn te drinken, een sigaret op te steken, iemand op te bellen of uit te gaan. We doen alles om de emotie niet te hoeven voelen. Wanneer we een emotie van onbehagen negeren, zakt die dieper weg in een lagere frequentie.
 
De onaangename emoties kristalliseren en zetten zich vast in je systeem. Waar ze zich hebben vastgezet, krijg je een blokkade en daar word je lichaam op termijn ziek van. Bij aangename emoties doen we net hetzelfde. We doorvoelen het moment van geluk niet en spreken daarom van geluk als een kortstondig iets. Omdat het gevoel niet de nodige innerlijke aandacht krijgt, kan het zijn hogere frequentie niet behouden en daalt het naar het niveau van de eigen trilling, die we niet kunnen voelen omdat het onze nulmediaan is. We verlangen toch steeds terug naar de momenten van kortstondig geluk en raken eraan verslaafd.


Wanneer iemand ons een compliment geeft, ervaren we de aangename emoties die het opwekt, niet intens genoeg om ervan vervuld te raken, en het gevoel zakt weg. Daarom willen we er altijd meer van en dat werkt verslavend. Het zorgt ervoor dat mensen de gekste destructieve dingen doen. De aandacht die een persoon bezit, bestaat uit de hoogste frequentie die in de kosmos aanwezig is; ze heet 'liefde'. Wie zijn aandacht
niet ook aan zijn innerlijk leven wijdt, en dus ook niet aan de aanwezige emoties (of ze nu aangenaam of onaangenaam zijn), blijft een oppervlakkige waarnemer. Dit is zeer destructief voor je lichaam.

Wanneer we onze aandacht bewust delen met het fysieke gevoel van onbehagen - dat noem ik 'doorvoelen' - dan verhoogt de frequentie van de emotie. Zo komen we eenvoudig terug op onze eigen frequentie. Dat noem ik 'ontladen'. Wanneer we behaaglijke emoties doorvoelen, ervaren we uiteindelijk 'euforie': een langdurig gelukkig en vervullend gevoel. Dat gevoel werkt uiterst helend. Het lost oude blokkades op en vormt het beste medicijn tegen ziekte, depressie, burnout en stress.

Door de trilling van aangename emoties fysiek te ervaren, verhoogt je eigen trillingsfrequentie en je voelt je gezonder en gelukkiger.